Net onder het oppervlak van Mars bevindt zich vermoedelijk een grote bevroren zee, zo hebben Europese wetenschappers in Noordwijk bekend gemaakt. Die veronderstelling is gebaseerd op beelden die de Mars Express heeft gemaakt.
Als het vermoeden klopt, betekent dat er voor het eerst een grote hoeveelheid bevroren water op Mars is ontdekt naast de ijskappen die zich op de polen van de Rode Planeet bevinden. Naast dat poolijs, zijn tot dusver alleen sporen ontdekt van de vroegere aanwezigheid van water op Mars.
De mogelijke zee bevindt zich vijf graden ten noorden van evenaar op Mars en is 900 km lang en 800 km breed. De gemiddelde diepte bedraagt 45 meter, zo hebben wetenschappers onder leiding van John Murray van de open universiteit in Groot-Brittannië berekend.
Hun bevindingen zijn gestoeld op beelden die de door de ‘High Resolution Stereo Camera’ (HRSC) aan boord van de Mars Express genomen zijn, de sonde van de ESA die sinds 25 december 2003 om de Rode Planeet cirkelt. De stereo camera maakt gedetailleerd opnames van het oppervlak van Mars in hoge resolutie, in kleur en in 3D.
De plaats waar de mogelijke zee zich bevindt, ligt in het zuidelijke deel van het het Elysium, een uitgestrekte vlakte op het noordelijk halfrond van Mars. Op recente beelden zijn structuren te zien die overeenkomen met de vorm van ijsformaties zoals die op de aardse noord- en Zuidpool worden aangetroffen.
De aanwezigheid van ijs aan de oppervlakte bij de evenaar van Mars, is echter onwaarschijnlijk omdat het zonlicht het ijs zou doen smelten. Het wetenschapsteam vermoedt dan ook dat de bevroren zee door een laag vulkanische as is bedekt, misschien niet dikker dan enkele centimeters. De sedimenten houden de zee mogelijk al miljoenen jaren op zijn plaats.
Ook over de herkomst van het water bestaan sterke aanwijzingen. Vermoedelijk is dat afkomstig uit het noordelijke deel van het Elysium. Daar lopen valleien in zuidelijke richting die waarschijnlijk door water zijn gevormd. Mogelijk komt het water uit de diepte dat zo’n vijf miljoen jaar geleden door een serie uitbarstingen naar boven is gekomen en vervolgens in zuidelijke richting is gestroomd. Die zee is daarna bedekt door vulkanische sedimenten. De aanwezigheid van het ondergrondse water versterkt de speculaties over mogelijke microscopische levensvormen op de Rode Planeet.
“Het feit dat er warme en natte plekken onder het oppervlak van Mars hebben bestaan en mogelijk nog steeds bestaan, betekent dat er eventuele primitieve micro-organismen op Mars kunnen leven”, aldus John Murray. “Wij zouden dan ook graag zien dat de ESA de eerstvolgende Marslander deze plek zou laten onderzoeken om onze vermoedens te checken.”
Het nieuws over de mogelijke zee op Mars werd bekend gemaakt op de Mars Express Science Shop die deze week in bij de ESTEC in Noordwijk wordt gehouden. Nadere details worden in het komende nummer van het blad Nature gepubliceerd.
Perspectiefbeeld van het centrale deel van Valles Marineris, de Marinervallei op Mars. Valles Marineris is de grootste canyon in het zonnestelsel. Dit computerbeeld is gemaakt op basis van hoogtemetingen en gedetailleerde foto’s van de Europese ruimtesonde Mars Express. De canyon heeft een totale lengte van circa 4000 kilometer
Bron: New Scientist