NASA gaat de strijd aan met schadelijk maanstof

In de toekomst is een dagje naar de maan misschien net zo vanzelfsprekend als een dagje naar het strand. Maar in plaats van dat alles onder het zand zit, zal er overal maanstof tussen zitten. Alleen is maanstof niet zo onschuldig. New Scientist meldt deze week dat NASA, voordat zij in 2020 terugkeert op de maan, nieuwe technieken wil ontwikkelen om het gevaarlijk geachte stof van de astronautenmens te kunnen verwijderen.

Dokters vrezen dat het op de satelliet alom aanwezige fijne materiaal serieuze gezondheidsklachten kan veroorzaken. Tijdens de relatief korte landingen van de Apollo maan missies, zo’n veertig jaar geleden, hadden astronauten al last van ademhalingsmoeilijkheden en oogirritaties.

Om gezondheidsproblemen te voorkomen heeft NASA een aantal ideeën uitgewerkt. Zo zijn er bijvoorbeeld plannen om een luchtsluis op de maan neer te plaatsen. Hierin kunnen de astronauten hun vuile pakken en schoeisel uitdoen, zodat er geen stof in hun leefruimte terecht komt. In de daaropvolgende missies is het de bedoeling om de luchtsluis uit te breiden. Door onder andere een luchtdouche aan te brengen om het maanstof van het lichaam te blazen.

Volgens New Scientist is het mogelijk om met deze middelen zo’n 90 tot 95 procent van het maanstof te verwijderen. Deskundigen denken dat de nog fijnere stofdeeltjes een groter risico vormen voor de gezondheid. Het is praktisch gezien erg lastig om deze van een oppervlak te verwijderen. Dat komt omdat er tussen de moleculen van deze fijne deeltjes een sterke aantrekkingskracht bestaat, beter bekend als Van der Waals-krachten.

Voor dit probleem zijn andere oplossingen bedacht, gelet op de verschillende eigenschappen van het stof. Een deel van het maanstof is elektrostatisch geladen. Hiervoor is een luchtfilter dat geladen deeltjes aantrekt een optie. Een ander deel is magnetisch geladen. Dit kunnen de astronauten verwijderen door een soort magnetische staaf langs hun pak te bewegen.

Maanstof heeft niet alleen negatieve gevolgen voor de maanmissies. In New Scientist van januari 2005 werd al vermeld dat het materiaal waarschijnlijk te gebruiken is om zonnecellen mee op te bouwen. Het voordeel is dat het stof alle noodzakelijke ingrediënten bevat om zo’n cel te maken. Zodoende zou NASA met behulp van speciale robots op de maan energie kunnen opwekken.

Bron: Volkskrant