De grootste geautomatiseerde telescoop ter wereld heeft sterrenkundigen in staat gesteld om kort na de verschijning polarisatiemetingen te doen aan een gammaflits. Op 18 april 2006 werd de gammaflits gedetecteerd met de Amerikaanse Swift-satelliet. Na 203 seconden pikte de Liverpool-telescoop, met een spiegeldiameter van 2-meter op het Canarische eiland La Palma, de gammaflits ook op.
De polarimeter van deze telescoop, ook wel RINGO genoemd, kon daardoor honderd keer zo vroeg metingen doen aan het optische nagloeien van een gammaflits dan voorheen. Astronomen willen met deze metingen de aanwezigheid van magnetische velden proberen te achterhalen, maar bij deze metingen was het resultaat juist negatief. In het materiaal rond de ontplofte ster die de gammaflits veroorzaakte werd namelijk geen sterk magnetisch veld aangetroffen. Daarmee kunnen een aantal theorieën over het ‘mechanisme’ dat als het ware de gammaflits ‘aandrijft’ vergeten worden.
Eerder namen astronomen aan dat de energie die vrijkomt bij zo’n explosie wordt afgevoerd in de vorm van nauwe bundels, rond de polen van de sterren. Maar hoe deze materiehopen (bundelhopen) ontstaan is nog onduidelijk. Eerder dachten astronomen dat sterke magnetische velden een belangrijke rol bij dit proces speelden, maar die theorie is inmiddels van de baan.
Bron: Pparc