Een dreigende ‘rots’ in ruimte, die door het leven gaat onder de naam 1999 RQ36, is eigenlijk bij de meeste mensen totaal onbekend. Maar volgens de ruimtevaartorganisatie NASA is dit een object waarvan we veel kunnen leren, want 1999 RQ36 bevat namelijk organisch materiaal dat meer kan vertellen over het ontstaan van onze planeet. Ten tweede draait 1999 RQ36 in dezelfde baan als onze planeet rond de zon, waardoor de rots ooit kan gaan inslaan op de Aarde.
De eerste opdracht van de missie zal het nemen van een monster van het oppervlak van de asteroïde zijn, om vervolgens naar onze planeet terug te keren. Deze taak lijkt simpel, maar het landen op een asteroïde of een ander object, vervolgens een monster nemen en die terug naar de Aarde brengen is niet erg gemakkelijk, zo bewees de Japanse Hayabusa sonde in 2005. Het Amerikaanse bedrijf Lockheed Martin bouwt momenteel al aan een mechanisme om op een zo goed mogelijke manier een monster van 1999 RQ36 te kunnen nemen.
1999 RQ36 is ruwweg 580 meter in diameter. De rots ligt ruim 65.000 kilometer verder dan de maan. De Internationale Astronomische Unie heeft 1999 RQ36 als een potentieel gevaarlijke asteroïde geclassificeerd.
Het team van de OSIRIS sonde kreeg een tijdje geleden ruim een miljard euro voor het verwezenlijken van hun wetenschappelijke doelstellingen van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA. OSIRIS zal in 2011 gelanceerd worden, zal een monster van het oppervlak van de asteroïde in 2013 nemen en zal vervolgens in 2017 terugkeren op Aarde.
De monsters van OSIRIS zullen na de terugkeer van de sonde op Aarde wereldwijd beschikbaar zijn, zodat mensen met diverse vaardigheden en technieken een bijdrage kunnen leveren aan het onderzoek naar 1999 RQ36. Deze manier van handelen deed NASA ook na de terugkeer van de Stardust sonde. “Ook al kwam Stardust met een monster met een totaal gewicht van enkel een tiende van een milligram terug op Aarde, deze hoeveelheid kon door genoeg mensen geanalyseerd worden”, aldus Jason Dworkin van NASA’s Goddard Space Flight Center. “OSIRIS zal met 150 gram aan materiaal terugkeren. Als we van dit materiaal elke atoom onderzoeken, zal het heel wat mensen voor een lange tijd bezig houden!”
De missie zal astronomen ook informatie verschaffen om de banen van asteroïden beter te volgen die de Aarde zouden kunnen raken door het zogenoemde “Yarkovsky-effect”. Het Yarkovsky-effect is een kleine duw op een asteroïde die plaatsvindt wanneer de asteroïde zonlicht absorbeert en hitte uitzendt. Astronomen houden rekening met het feit dat dit effect ook invloed kan uitoefenen op 1999 RQ36, waardoor de baan van de rots verandert en hij dichter bij de Aarde komt te staan. Volgens onderzoekers van de NASA moeten we zeker dat soort asteroïden goed in de gaten houden.
Op 30 oktober jongstleden maakte de ruimtevaartorganisatie NASA bekend dat in het kader van het Discovery-programma drie missies zullen worden gepland richting verschillende hemellichamen in ons zonnestelsel. Naast OSIRIS zijn er ook nog twee andere finalisten L-GRAIL (onderzoek aan de inwendige structuur van de maan via nauwkeurige zwaartekrachtsmetingen) en Vesper (voor onderzoek aan de dampkring van Venus). De drie projecten krijgen elk 1,2 miljoen dollar voor voorbereidende conceptstudies.
Bron: Spaceflight Now