Op de foto hieronder zien we het restant van een supernova, genaamd N132D. Het object is 163.000 lichtjaar van ons verwijderd en ligt in de Grote Magelhaense Wolk, een buursterrenstelsel van de Melkweg. De foto is een combinatie van afzonderlijke foto’s genomen door de Chandra röntgensatelliet en de Spitzer infraroodsatelliet, beiden van de NASA.
Het interessante van N132D is dat sterrenkundigen er zogenaamde Polycyclische Aromatische Koolwaterstoffen (PAK’s) in hebben ontdekt. Dat zijn organische verbindingen, met een opbouw van waterstof- en koolstofmoleculen die een soort kippengaasstructuur hebben, die op de foto als de groene zweem te zien zijn.
Wij kennen PAK’s ook als de ongewenste stoffen die bij het aanbranden van eten (met name bij het barbecueën) en bij het verstoken van fossiele brandstoffen vrijkomen. In N132D zijn de hete gassen na de supernova-explosie gebotst met de omringende koudere gas- en stofnevels. De PAK’s die in die koudere nevels voorkwamen hebben de botsing kennelijk overleeft. Sterrenkundigen denken dat PAK’s bouwstenen zijn voor leven. En dus zijn het taaie rakkers als ze in staat zijn een passerende schokgolf van een supernova te overleven. Of zijn ze juist ontstaan dankzij die passerende schokgolf?
