Op 30 juni 1908 vond ’s morgens in Oost-Siberië een enorme explosie plaats bij de Toengoeska-rivier. Bij de explosie werden vele bomen ontworteld in een omtrek van 30 tot 40 kilometer. Gelukkig was het een zeer onherbergzaam en dun bevolkt gebied. De meest geaccepteerde verklaring van de explosie, die een kracht had van 15 miljoen ton TNT (=1000 keer zo krachtig als de atoombom op Hiroshima), is de ontploffing van een meteoriet of komeet op circa 8 kilometer boven het aardoppervlak.
Probleem tot nu toe was dat er geen grote inslagkrater te vinden is, maar alleen een ruim 2000 km2 groot gebied waar de meeste bomen tegen de grond waren geslingerd. Maar een Italiaans team onder leiding van geoloog Luca Gasperini heeft mogelijk de krater ontdekt. Het gaat om Lake Cheko, dat zich zo’n 8 km ten noordnoordwesten bevindt van het punt dat tot nu toe als epicentrum van de explosie werd beschouwd.
De vorm van de bodem van het meer wijkt af van de bodems van andere meren in de buurt. Tevens past de vorm goed bij een inslag van een object dat van boven kwam. Gasperini’s team zegt dat wellicht een fragment van de meteoriet op de plek van Lake Cheko is ingeslagen en de krater heeft gevormd, welke later met water is opgevuld. Op de afbeelding hieronder een driedimensionale reconstructie van de vorm van Lake Cheko. De waterspiegel is hierin 40 meter gezakt ten opzichte van de werkelijke hoogte, om de vorm beter te laten zien.
Verder onderzoek aan het meer moet meer duidelijkheid geven over wat er die 30e juni 1908 gebeurde. Het is te hopen dat het volgend jaar, als het ‘eeuwfeest’ van de Toengoeska-explosie wordt gevierd, iets heeft opgeleverd. Het volledige artikel van Gasperini et al is te lezen in het online tijdschrift Terra Nova.
