Hoe is het universum ontstaan? Juist, door de oerknal, dat is het meest logische antwoord. Maar volgens een Amerikaanse wetenschapper, Martin Bojowald, heeft de oerknal nooit plaatsgevonden. Althans, nooit in de vorm die wetenschappers op aarde tientallen jaren lang verondersteld hebben. Bojowald en enkele andere wetenschappers zijn met de LQG, voluit de Loop Quantum Gravity, tot het moment vóór de oerknal gekomen. Voorheen kwam men nooit verder dan ruim tien seconden na de ‘oerknal’, maar computersimulaties zijn nu bij het punt t=0 beland. Tot de grens van t=10-45 (ook wel bekend als de kwantumtijd) waar men voorheen telkens belandde, zijn alle natuurwetten volgens de kwantummechanica nog geldig.
Men heeft t=0 nog niet eerder bereikt, omdat je dan belandt bij een oneindig klein volume, met extreem hoge temperaturen en niet voor te stellen grote dichtheden. Maar wat vreemd is, is dat de computersimulaties van Bojowald geen oneindig volume aantonen. De meest logische verklaring zou zijn dat het universum waarin we nu leven één van de vele universa is van een hele reeks universa. Wetenschappers denken nu dus dat er voor het begin van dit universum een ander heelal bestond. Maar als er daadwerkelijk een universum aan het huidige universum is voorafgegaan, zal de informatie uit dit vorige heelal nooit te achterhalen zijn. Of toch wel?
De oerknal heeft dus mogelijk nooit plaatsgevonden als een grote knal. Het vorige universum zou zijn gaan krimpen, ook wel de ‘Big Crunch’ genoemd, en vervolgens over zijn gaan lopen naar een ander heelal, het heelal waar we ons nu in bevinden. Het is dan geen verkeerde gedachte dat ons universum over een nog onbekende tijd hetzelfde te wachten staat. Ook versterkt dit onderzoek van Bojowald het idee dat er meerdere universa bestaan.
Heeft de ‘Big Bang’ nooit plaatsgevonden?