Twee robots onderzoeken in opdracht van de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA een rotsachtig poolgebied in het arctische deel van Canada dat volledig is geïsoleerd van de buitenwereld. Met het onderzoek wil de ruimtevaartorganisatie kijken of de robots en de instrumenten kunnen overleven in de barre omstandigheden op een onbewoond eiland, die te vergelijken zijn met de omstandigheden op de maan en buurplaneet Mars. Voordat de NASA namelijk een groot complex op onze naaste buur wil bouwen, moet er eerst gezocht worden naar mineralen en vooral naar vloeibaar water. Voor 2020 moet een ruimtesonde het oppervlak van onze natuurlijke satelliet nauwkeurig gaan bestuderen.
NASA twijfelt nog over de manier waarop er gezocht moet worden naar belangrijke elementen. Een ruimtesonde die draait rond de maan is de meest logische manier, maar er zijn ook suggesties gedaan om een robot met een 3D-laser te laten landen op de maan. Dat zou veel goedkoper en veel efficiënter zijn volgens wetenschappers. Met het onderzoek in Canada in de Haughton Crater, dat van 10 juli jongstleden tot 3 augustus aanstaande plaatsvindt, wil de ruimtevaartorganisatie kijken of het mogelijk is om een robot te laten zoeken naar mineralen en water op de maan. De krater ligt op het grootste onbewoonde eiland op aarde, Devon Island.
Maar waarom juist dit gebied? Volgens de ruimtevaartorganisatie komen de omstandigheden in de Haughton Crater van alle plekken in de wereld het meest overheen met de omstandigheden op de maan en Mars. Tevens ligt de krater, met een diameter van ongeveer twintig kilometer, op dezelfde breedtegraad als de Shackleton Crater op het zuidelijk halfrond onze natuurlijke satelliet. Deze maankrater heeft overigens ook een diameter van twintig kilometer.
De robots, K10 Black en K10 Red genaamd, die rijden op vier wielen, kunnen tot vijf meter onder de grond kijken met speciale radarapparatuur en met 3D-lasers kunnen ze het oppervlak over één kilometer in beeld brengen. Wie weet rijden er over enkele jaren wel robots op de maan, op zoeken naar onder andere mineralen en water, die uiterst nuttig kunnen zijn voor mensen die in de toekomst zullen afreizen naar onze natuurlijke satelliet.
