De astronoom Alex Wolszczan, die enkele jaren geleden de eerste planeten ontdekte buiten ons zonnestelsel, heeft een Jupiter-achtige planeet ontdekt om een ster die bijna het einde van zijn leven heeft bereikt. Wat bijzonder is, is dat de afstand tussen de ster en de exoplaneet precies even groot is als de afstand tussen onze planeet en de zon. Tot nu toe zijn er slechts tien planetaire stelsels ontdekt die zich bevinden rond een stervende ster en dit ‘zonnestelsel’ is de meest verafgelegen van de tien. Met deze ontdekking hopen astronomen een beter inzicht te krijgen in het einde van de zon, ons zonnestelsel en dus ook de aarde.
De nieuwe planeet, ontdekt met de Hobby-Elerby Telescope van het McDonald Observatory in het westelijke deel van de Amerikaanse staat Texas, voltooit één rondje om zijn moederster in ongeveer 360 dagen; bijna evenveel als de 365 dagen waarin de aarde één rondje om de zon draait. De planeet en diens moederster bevinden zich op ruim 300 lichtjaar van ons zonnestelsel en zijn gevestigd in het sterrenbeeld Perseus.
De rode reus is twee zo massief en meer dan tien keer zo groot als onze ster, de zon. De planeet die rond de ster cirkelt is ongeveer even groot als Jupiter en is ontdekt door te kijken of er bepaalde objecten rond de moederster aanwezig zijn die zwaartekracht op hun moederster uitoefenen. De ontdekking kan astronomen helpen te begrijpen wat er precies gaat gebeuren met de planeten in ons zonnestelsel – en dus ook met de aarde – over een paar miljard jaar, als de zon bijna al zijn waterstof heeft en begint op te zwellen tot een rode reus. Mercurius, Venus en waarschijnlijk ook de aarde zullen opgeslokt worden. Maar voordat de zon begint de status ‘rode reus’ bereikt zullen de oceanen op aarde al verdampt zijn en zal de mensheid of uitgestorven zijn of zijn plek elders in het universum hebben gezocht. “Over 2 miljard jaar is de aarde al onbewoonbaar, omdat de zon steeds warmer en warmer wordt,” verklaarde Wolkszczan.
Het is in ieder geval zeker dat er over ruim 5 miljard jaar iets spectaculairs gaat gebeuren. Verschillende planeten uit ons zonnestelsel zullen neerstorten op de zon en de langzame groei van onze ster zal er ook voor zorgen dat verschillende planeten op elkaar zullen inslaan, om een ‘nieuwe asteroïdengordel’ te laten ontstaan. Hoewel leven op onze planeet tegen die tijd uitgesloten is, is de kans aanwezig dat er tijdens de groei van de zon organismen ontwikkelen op andere hemellichamen in ons zonnestelsel. Volgens astronomen gaat de groei van de zon dan zó langzaam, dat leven de kans krijgt om zich te ontwikkelen voordat onze ster sterft.
Als onze zon groeit zal de sferische grens waarin vloeibaar water kan voorkomen, ook wel de bewoonbare zone genoemd, ook uitbreiden, wat ervoor kan zorgen dat manen en planeten die op dit moment koud zijn kunnen opwarmen en dat de dikke laag van waterijs op Europa kan gaan smelten. Dit vloeibaar water geeft organismen dan voor ruim 1 miljard jaar de kans om zich te ontwikkelen. Na de rode reusachtige fase treedt onze ster het eindstadium van zijn leven binnen. De zon werpt zijn buitenste gaslagen weg, ontploft, en wat er overblijft is een kleine witte dwergster. Weg zonnestelsel, weg aarde, maar waarschijnlijk zit de mensheid dan al op miljarden lichtjaren afstand op een andere planeet..
De ontploffing van de zon zal een nieuwe, prachtige nevel teweegbrengen