Schommelingen in de rotatie van de rode planeet Mars hebben ervoor gezorgd dat de planeet de afgelopen 5 miljoen jaar gebukt ging onder maarliefst veertig extreem heftige ijstijden. Dikke lagen ijs verschoven van de poolkappen naar andere gebieden op onze buurplaneet volgens astronomen. Verschillende ruimtesondes hebben bewijs gevonden voor de aanwezigheid van ijstijden in het verleden op de planeet. Verschillende gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat er zich 4 tot 5 miljoen jaar geleden veel ijs en sneeuw verzamelde rondom de poolkappen. Momenteel is het enige zichtbare ijs op Mars alleen te vinden op de poolkappen. De enorme hoeveelheden ijs onder de Martiaanse grond zouden de overblijfselen zijn van deze barre tijden.
Norbert Schörghofer van de Universiteit van Hawaii’s Instituut voor Astrobiologie is erin geslaagd om een antwoord op de vraag te vinden hoe deze ijstijden zijn ontstaan. Volgens de Duitser zijn de ijstijden veroorzaakt door de sterkte schommelingen in de rotatie van onze buurplaneet. De rotatieas van onze planeet helt zo’n 23,5 graden over. Deze helling wordt mede in stand gehouden door onze naaste buur, de maan. Omdat de rode planeet Mars geen maan heeft die de rotatieas van de planeet stabiliseert maakt de as van onze buurplaneet de ene keer een hoek van 10 graden en de andere keer een hoek van 25 graden.
Met behulp van computersimulaties berekende Schörghofer dat het ijs op de poolkappen van Mars om de 120.000 jaar een heel stuk verschoof. Na een miljoen jaar van hevige sneeuwval op Mars verdampte het ijs en ontstond er vloeibaar water. Echter zorgde de poreuze Martiaanse bodem er weer voor dat er nieuw ijs ontstond. Dit proces herhaalde zich dus zo’n veertig keer, waardoor NASA’s Marslander Phoenix in de lente van 2008 waarschijnlijk de overblijfselen van deze ijstijden aantreft; een laag ijs onder de grond.