Astronomen denken dat vele sterrensystemen in werkelijkheid verschillende sterren bevatten. Er zijn tweevoudige, drievoudige, en zelfs viervoudige groepen van sterren die onder invloed staan van hun zwaartekracht, zo is vanmiddag bekend gemaakt op de jaarlijkse bijeenkomst van de American Astronomy Society. Recentelijk is er namelijk een binair sterrensysteem ontdekt van vier sterren die in vergelijking met ons zonnestelsel tussen Jupiter en de zon om elkaar heen draaien. De ontdekking is verbazingwekkend, aangezien geen enkele telescoop op aarde het viertal van elkaar kan onderscheiden.
Het sterrensysteem, dat ongeveer 166 lichtjaar van de aarde is verwijderd, wordt BC 22 5866 genoemd. Een internationaal team van astronomen heeft het afgelopen jaar honderden van dit soort eigenaardige stelsels gedetecteerd met grondtelescopen. Maar dit systeem was toch wel de meest vreemde van allemaal. De onderzoekers waren bezig met het analyseren van één van de honderden sterren, toen ze zich realiseerden dat het licht van de ‘ster’ in vier gedeeld kon worden. Zelfs de meest krachtige telescopen op onze planeet kunnen de vier objecten los van elkaar onderscheiden, wat betekent dat de afstand tussen het viertal klein is… heel klein.
De sterren zijn onderverdeeld in twee binaire groepen, en deze tweetallen draaien allebei om één algemeen zwaartepunt. Twee sterren van het systeem leggen in minder dan vijf dagen één baan af rond dit punt – op een afstand van minder dan 0,06 AU. Het tweede paar heeft er 55 dagen voor nodig om een rondje te voltooien, en bevinden zich op een afstand van 0,20 AU van hun metgezellen. Ten slotte draaien de tweetallen ook nog eens elke negen jaar één rondje om hun begeleider, wat zich voltrekt op een afstand van 5,8 AU – binnen de baan van Jupiter in ons eigen zonnestelsel. Ter vergelijking: de afstand tussen de aarde en de zon is één AU, wat overeenkomt met zo’n 150 miljoen kilometer.
“Het moet haast wel een erg speciaal systeem zijn als er vier inviduele sterren gevormd zijn in het verleden. “De buitengewoon smalle indeling van dit stellaire systeem vertelt ons dat er misschien een reusachtige gasachtige schijf aanwezig was in het heelal, dat de vier sterren bij elkaar bracht in een tijdbestek van zo’n honderdduizend jaar. Op een andere manier kunnen ze niet bij elkaar gebracht zijn,” verklaarde Dr. Shkolnik van het Institute for Astronomy van de universiteit van Hawaï. “Het is verassend te noemen hoeveel het lichtspectrum van dit viertal ons kan vertellen over het verleden en de toekomst van dit soort objecten, die mogelijk nog veel meer soortgenoten hebben.”
