Een grote stroom van waterstofgas heeft, zoals een vork die prikt in een gebakken ei, ons melkwegstelsel van buitenaf geraakt in zijn ‘schouder’. Dat blijkt uit gegevens die zijn verzameld met de radiotelescopen in Parkes en Narrabri. De ‘vinger’ van gas is in werkelijkheid het einde van de zogeheten Leading Arm van de twee buurstelsels van de Melkweg, de Kleine en Grote Magelhaense Wolk, en zorgt er mogelijk voor dat de drie stelsels niet langs elkaar zullen vliegen maar op elkaar gaan botsen.
De locatie van de binnendringer kan een cruciale aanwijzing geven over het lot van de nabijgelegen sterrenstelsels. Door de ontdekking heerst er daarom opwinding onder sterrenkundigen, omdat de onderzoekers precies vast hebben kunnen stellen waar de gasstroom de Melkweg getroffen heeft. Normaal gesproken is het erg moeilijk om de afstand tussen dergelijke stromen te kunnen bepalen. “Voorheen waren we niet in staat om een goed beeld te schetsen van de toekomst van de Kleine en Grote Magelhaense Wolk,” zei onderzoeker Naomi McClure-Griffith van de nationale telescopenfaciliteit van CSIRO. “Nu wel.”
De gasvinger heeft de naam HVC306-2+230 gekregen en dringt ons melkwegstelsel op een afstand van bijna 70.000 lichtjaar van de aarde binnen. Dat punt ligt in het Zuidkruis, een klein maar opvallend sterrenbeeld aan de zuidelijke sterrenhemel. Tot vorig jaar werd er verondersteld dat de beide Magelhaense Wolken eerder al enkele keren om ons sterrenstelsel hadden gedraaid en in de toekomst uit elkaar zouden scheuren door de zwaartekracht van de Melkweg. Maar nieuwe observaties van de Hubble Space Telescope toonden later aan dat de stelsels sneller bewogen dan eerder werd gedacht.
Door de positie van de Leading Arm te berekenen kunnen sterrenkundigen erachter komen hoe deze twee wolken de toekomst in zullen gaan. Waarschijnlijk is de gasstroom dankzij de sterke zwaartekracht van ons melkwegstelsel losgekomen van het tweetal. Verwacht wordt dat de Kleine en Grote Magelhaense Wolk daarom, net zoals het Andromedastelsel, ooit op de Melkweg zullen gaan botsen. Dat ondersteunt de theorie die zegt dat de twee buurstelsels niet één enkele keer ons sterrenstelsel passeren, maar na het ontstaan van ons galactisch thuis direct om ons melkwegstelsel zijn gaan draaien.
Zullen het Andromedastelsel, de Kleine én de Grote Magelhaense Wolk ooit fuseren?