Hoge concentraties ontbonden mineralen in het vroegere, natte milieu op Mars hebben ertoe geleid dat micro-organismen niet de kans kregen om zich te ontwikkelen of te overleven op het oppervlak van onze buurplaneet. Dat blijkt uit gegevens die werden verzameld door de Amerikaanse Marsrover Opportunity en later geanalyseerd werden door onderzoekers. Volgens hen zouden de condities op de rode planeet alleen vlak na diens geboorte geschikt zijn geweest voor leven.
Het karretje Opportunity onderzocht de afgelopen maanden een glimmende rij van stenen rondom de binnenste muur van een krater. Eerder veronderstelden wetenschappers dat dit materiaal een overzicht van het vroegere grondoppervlak zou bevatten, welke bedolven werd toen een meteoriet in aanraking kwam met de Martiaanse bodem. Echter blijkt uit de verzamelde gegevens dat het in werkelijkheid het bovenste deel was van een plateau waar in het verre verleden water over heeft gestroomd, zo verklaarde Andrew Knoll van de universiteit van Harvard in de Verenigde Staten.
Met behulp van experimenten met gesimuleerde Martiaanse condities probeerdn onderzoekers de afgelopen tijd te achterhalen of het gebied dat Opportunity bestudeerde vroeger geschikt was om microscopisch kleine levensvormen te herbergen. De kans daarop wordt steeds kleiner. “Eerst hebben we uitgezocht wat de zuurheid van deze omgeving precies was, omdat het milieu op Mars vrij zuur is geweest in het verleden,” zei Knoll. “Nu blijkt dat het water toendertijd een vrij hoog zoutgehalte had. Dat maakt de kans op de aanwezigheid van leven erg klein.”
De condities op Mars zouden eerder wél geschikt zijn geweest voor het ontstaan van leven, omdat het water toen minder zout bevatte, maar de kans is groot dat er in de periode daarna geen levensvormen ontwikkeld zijn. “De afgelopen vier miljard jaar zou het voor organismen moeilijk geweest zijn om te overleven op de planeet,” aldus Knoll. “In onze zoektocht naar leven op onze buurplaneet is het verstandig om ons op oudere gebieden te gaan concentreren.”
Een opname van de ‘Lyell Layer’ in valse kleuren.