Tijdens een passage langs Enceladus heeft de ruimtesonde Cassini de kleine maan van planeet Saturnus gedetailleerder dan ooit vast kunnen leggen. Omdat het vaartuig zich op het moment dat de foto’s waaruit het mozaïek bestaat werden gemaakt zich op slechts enkele tientallen duizenden kilometers van de ijzige wereld bevond, zijn talloze fijne details te zien op het oppervlak, dat gekenmerkt wordt door blauwgekleurde scheuren. De richels en breuken die je kunt zien zijn stukken pakijs, die overigens niet veel verschillen van welke op de aardse noordpool te vinden zijn.
Omdat onder het Arctische gebied op onze planeet zich geen vast land bevindt, denkt men dat Enceladus in feite bestaat uit een globale oceaan van vloeibaar water waar ijs op drijft. Er zijn maar weinig kraters te zien op de maan, omdat deze na een niet al te lange tijd verborgen worden achter de voortdurend veranderende structuren op het oppervlak. De Saturnusmaan is daarom misschien wel het object dat de meeste activiteit vertoont van alle planeten en manen in ons zonnestelsel.
De strepen op Enceladus’ oppervlak, welke ook wel ’tijgerstrepen’ worden genoemd, zijn de bronnen van de watergeisers die eerder werden ontdekt door de Cassini. Men weet nog niet zeker wat de oorzaak is van deze geisers, maar het is bekend dat ze een stuk warmer zijn dan de rest van het oppervlak van de maan. Het materiaal dat uitgespuwd wordt, bevat naast water ook organische elementen, wat de hoop op het bestaan van primitieve levensvormen op de ijzige wereld in stand houdt. Het antwoord op de vraag of er leven kan ontstaan op Enceladus moet gezocht worden met behulp van de observaties van een ander ruimtevaartuig, maar het mag in ieder geval duidelijk zijn dat de Cassini ons de komende tijd nog van prachtige beelden kan voorzien.
Wauw, daar kan ik mijn bureaublad wel weer een tijdje mee vullen. Fantastisch!
Waarom is de ene helft van de maan trouwens geel en de andere helft meer paars?
Kijk, dat is nou nog eens een mooi plaatje.
@Predator:
De rotatie periode van de maan zelf loopt synchroon met de baan periode rond Saturnus. Dat betekent dat één kant van de maan steeds richting de planeet is gericht. Tevens is het zo dat deze maan zich in het dichtste deel van de ringen bevindt. Dus het kleurverschil bestaat uit “opgevangen” stof en gruis afkomstig van de ringen van Saturnus.
Dat zijn nu echt wel eens mooie beelden :).
Super. Lijkt me interessant om die planeet eens van dichtbij te bekijken en vooral dan dat blauwachtige. Dat zal er vast zoals de noordpool uitzien. Op de foto zie ik geen dampkring. Er is dus geen atmosfeer aanwezig ? Dat wordt een beetje moeilijk ademhalen voor toekomstige ruimtetoeristen dan. Natuurlijk moeten we ook in de gaten houden, dat de temperatuur met -200 celsius (heb ik ergens gelezen) niet echt lekker is om bij te relaxen. Maar water bevriest bij 0 graden celsius. Dus dat vloeibare water wordt verhit door iets en moet de temperatuur op bepaalde plaatsen wel boven nul zijn.