Een asteroïde waarvan aanvankelijk werd verondersteld dat het geen bedreiging zou vormen voor onze planeet, slaat over honderdzestig jaar mogelijk in op de aarde. Het object, dat de naam 1999 RQ36 heeft gekregen, werd ruim een decennium geleden ontdekt, maar omdat er geen kans bestaat dat het een gevaar vormt in deze eeuw – het tijdbestek waarin astronomen kunnen bepalen of een rots wel of niet op ramkoers zal liggen – werd de planetoïde niet als zorgwekkend beschouwd. Volgens een team van onderzoekers van de Universiteit van Pisa in Italië, dat onder leiding stond van Andrea Milani, kan de rots in de volgende eeuw wel inslaan op het aardoppervlak.
Er bestaat een kans van één op veertienhonderd dat de asteroïde tussen 2169 en 2199 in botsing zal komen met onze wereld, zo blijkt uit berekeningen die de onderzoekers hebben uitgevoerd. Hoewel de kans niet enorm groot is dat het object in zal slaan, is het nog niet eerder voorgekomen dat de kans op een inslag zo groot was. 1999 RQ36 heeft een diameter van ongeveer 560 meter en is daarmee meer dan twee keer zo groot als de bekendere asteroïde Apophis, waarvan de kans op een inslag in 2036 één op 45.000 is. Beide rotsblokken zijn groot genoeg om vernietigende tsunami’s te doen ontstaan als ze terechtkomen in de oceaan.
Hoewel de planetoïde in kwestie pas in het laatste deel van de volgende eeuw in kan slaan, komt de periode waarin het uit zijn baan gebracht kan worden er veel eerder aan. Het object zal de aarde tussen 2060 en 2080 enkele keren dicht naderen en indien het daadwerkelijk een bedreiging blijkt te vormen voor onze planeet, zal men in die twintig jaar iets moeten ondernemen. “Het is het waard om hierover na te denken nu we nog iets uit kunnen richten,” zei Clark Chapman van het Southwest Research Institute in Colorado, de Verenigde Staten. Een kleine verstoring in de baan van 1999 RQ36 zou er al voor kunnen zorgen dat de kans op een inslag gelijk aan nul is.
Offtopic reacties verwijderd. Kan het nou nooit eens serieus?
Hoe berekenen ze zo’n kans? Aangezien zowel de aarde als een asteroïde een ‘perfect’ wiskundige baan volgen, kunnen ze toch zeggen dat deze ofwel botsen, ofwel niet?
Ze extrapoleren uit de bekende gegevens de baan van de asteroïde. Echter het komt vaak genoeg voor dat gedurende de zeer lange periode dat de asteroïde onderweg is het onderhevig is aan zwaartekracht van andere onbekende objecten, zoals bv. een andere (kleinere) asteroïde. De baan hoeft maar iets te veranderen en de asteroïde komt 100 jaar op een geheel andere plek uit. Dit is pas over 160 jaar, niet iets om druk over te maken. Tegen die tijd is de aarde al geheel geautomatiseerd en heeft het automatische verdediging tegen asteroïden.
@FvdH
Was een geintje man. Het staat er zo onheilspellend.
Maar 50 jaar om een oplossing te vinden vind ik niet veel.
Voordat de wereld (of een serieus te nemen land) doorheeft dat er iets gedaan moet worden en het geld beschikbaar is kan dat nog wel 50 jaar extra duren.
Patrick, kent u beroemde mensen die uw theorie van een geautomatiseerd defensiesysteem steunen? Het is namelijk het eerste wat ik daarvan hoor
Als aanvulling op reactie van Patrick wil ik erop wijzen dat er nog geen enkel empirisch bewijs is dat er ooit daadwerkelijk al een object de aarde heeft geraakt die het uitsterven/ klimaatverandering kan verklaren. Wel is bewezen dat er supervulkanische uitbarstingen zijn geweest die deze effecten zouden kunnen verklaren. Het is namelijk niet zo makkelijk voor een object om de aarde te raken we liggen namelijk tussen veel sterkere aantrekkingsvelden die voor afbuiging zorgen.
Ik had nog een vraag: zijn er objecten die geen snelheid bezitten, dus niet beinvloed door welke aantrekkingskracht absoluut stil hangen op een punt in de ruimte. Zo ja wat is dan de kracht die deze toestand veroorzaakt. Ik stel deze vraag omdat ik nog nergens iets gelezen heb over objecten die geen snelheid of beweging toestand kennen. Alles lijkt wel in beweging tezijn, vandaar.
@Patrick:
Ken je de film “Meteor”? (met o.a. Sean Connery). Daarin worden de atoom raketten van Amerika en Rusland die dus eerst op elkaar gericht stonden in een gezamenlijk streven (her)gebruikt om de meteoor te vernietigen. Verder dan dat komen we niet met een “geautomatiseerd defensiesysteem” omdat dat daar 100% samenwerking en vertrouwen voor nodig is, en zoveel verstand bezitten we niet.
@Jonathan D’haese & freddie-v-iersel:
Het is ontzettend moeilijk om voor een lange tijd de banen van dergelijke objecten nauwkeurig genoeg te bepalen. Er zijn gewoon teveel variabelen. Zwaartekracht werkt hoe zwak ook, door over zeer grote afstanden. Het is zelfs zo dat een komeet die in de buurt van de zon komt, en daardoor voor een deel verdampt (vandaar de staart) door zijn gewichtsverlies (en dus lagere aantrekkingskracht) onvoorspelbare baan afwijkingen krijgt (denk maar eens aan de inslag op Jupiter van Shoemaker). Je moet immers weten wat de samenstelling is om te weten hoeveel er verdampt. En hoeveel kometen zijn er wel niet.
En alles beweegt hoor freddie-v-iersel
En om een idee te krijgen van het rekenwerk:
http://en.wikipedia.org/wiki/3_body_problem
(Kijk uit dat je hersens niet in geitenkaas veranderen na het lezen van dit artikel)
Fotonen zijn massaloos en hebben geen rustmassa en zijn daardoor wetmatig gedwongen zich voor te bewegen met de lichtsnelheid. Dit begrijp ik tevens begrijp ik ook dat bij T 0 n alle processen stoppen dus ik neem aan ook die van beweging, waar kan ik vinden de wetmatigheid dat ieder object ongeacht de situatie en eigenschappen gedwongen is tot beweging. Ik kan nog meegaan in de bewering dat binnen een uitdijen alles beweegt maar percies daar waar de oorsprong van beweging plaats vond zou
een toestand van niet bewegen logisch zijn en wel omdat daar alle energie naar buiten is gedrukt.
Zou er geen stilstand zijn zou het universum toch eeuwig blijven uitdijen, en omdat er geen energie bij kan komen moet er toch ergens een punt zero zijn.
In die 160 jaar kan veel gebeuren, dit is misschien ook wel interessant:
De Amerikaanse astronoom Robert Holmes heeft een kleine asteroïde ontdekt die geclassificeerd is als “potentieel gevaarlijk”. Holmes was eigenlijk een andere asteroïde aan het volgen (waarvan het bestaan al bekend was), toen plots een onbekend object met hoge snelheid door het beeldveld vloog. Aanvullende analyses van de omloopbaan van het object hebben geresulteerd in meerdere inslagkansen na het jaar 2042. De kleine aardscheerder heeft de voorlopige aanduiding 2009 BD81 gekregen.
Bron: Universe Today
Ja ja iedere keer komen ze met zo’n verhaal aanlullen..
Ach, laat moeder natuur maar de aarde verwoesten !
@freddie-v-iersel:
Dit wordt een beetje off-topic, want het heeft niets met bewegende objecten te maken binnen ons zonnestelsel die elkaar beïnvloeden, waardoor het erg moeilijk is exact te bepalen of een asteroïde ons gaat treffen (de inslag van Shoemaker b.v.b. is al van invloed op alle andere banen, omdat er gelijk één komeet minder was)
Maar goed:
Je haalt de beweging van materie als zodanig (dus b.v.b een asteroïde en het uitdijen van het heelal, dus sterrenstelsels) en de beweging van atomen bij een gegeven temperatuur door elkaar, en dat mag je niet doen. Het ene is de klassieke mechanica, en het andere is kwantum mechanica. Een object met een temperatuur van b.v.b. 0,1 °K (dus 0,1 boven het absolute nulpunt) kan zelf best met een snelheid van 10.000 km/u zich verplaatsen. De atomen echter trillen nog nauwelijks, en als T=0 wordt bereikt valt alles uiteen in de losse protonen etc. En omdat de energie 0 is verdwijnen ook die. maar dat gebeurt niet want niets in het heelal is lager dan de achtergrondstraling van ±3°K.
Fotonen gaan echter alleen in het vacuüm met de lichtsnelheid, en als een lichtstraal het water raakt, vertraagd deze door botsingen met watermoleculen, de energie daarvan verhit het water en de fotonen vertragen totdat zij volledig zijn opgenomen door het (nu warmere) water, dat daardoor feitelijk (meer) gaat bewegen.
En wat de oorsprong betreft (ik neem aan dat je de Big Bang bedoelt): dat was een singulariteit met oneindig kleine afmetingen waarop geen enkele natuurwet van toepassing is. (ff in het kort)
freddie-v-iersel:
Je zegt dat je geen wetmatigheid kunt vinden die stelt dat alles gedwongen is tot beweging.
Maar die wet is er dus wel he?
Dat is simpel de wet der zwaartekracht. Elk object oefent aantrekkingskracht uit op een ander object en omgekeerd. De Maan zorgt voor de getijen d.m.v. haar aantrekkingskracht. Tegelijk zorgt deze zelfde kracht ervoor dat over grote afstanden sterrenstelsels clusters zijn gaan vormen. Alles beweegt, niets staat stil, want dat zou betekenen dat er een object bestaat dat geen last heeft van de zwaartekracht. En dat is dan gegarandeerd kunstmatig.
En dan is er nog het risico van het inslaan van een tot nu toe niet ontdekte asteroïde.
Kan ook. We hebben lang nog niet alles ontdekt.
En nu maar hopen dat deze:
http://www.daviddarling.info/encyclopedia/N/NEAT.html
zijn werk goed doet.
Toevallig ben ik op deze website terechtgekomen door de filmMETEOR. In het verhaal stelt men dat er in 2027 de asteroide AN-1999 in botsing zou kunnen komen met de aardbol. Bestaat die echt of …?
Is een verzinsel.
Van sommige hemellichamen is het bekent dat ze een gevaar kunnen vormen voor de Aarde.
“Meteor” is uit 1979. En zelfs de naam “Orpheus” is geen bestaande asteroïde!
Maar op heel het internet staat geen AN-1999, dus….?
sommige denken dat ze alles kunnen bepalen met wiskundige berekeningen en dat ze dan precies weten of ze zullen inslaan of niet maar die beseffen niet wat er allemaal in het heelal rondzweeft… Elk heeft zijn eigen baan inderdaad maar sommigen kunnen afwijken door een nog maar kleine botsing… Als een astroïde op bijvoorbeeld 400000 km van de aarde voorbij zou razen en men zegt dat het niet de aarde raakt dan kan nog maar 1° een zeer groot verschil maken… Zelfs de beste wetenschapper kan niet bepalen of hij zal inslaan of niet want niemand weet wat daarboven allemaal precies gebeurt…