De botsing tussen een satelliet van Iridium en een Russische satelliet heeft mogelijk gevolgen voor een ander ruimtevaartuig: de Hubble Space Telescope. Nadat de twee sondes vorige week dinsdag met hoge snelheid op elkaar klapten, heeft er zich een groeiende wolk van puin gevormd die vandaag de dag al uit zo’n zeshonderd volgbare brokstukken bestaat. Omdat deze met een snelheid van bijna dertigduizend kilometer per uur in een baan rond de aarde draaien, kan het puin ruimtevaartuigen ernstig beschadigen. Zo ook de Space Shuttle Atlantis, die enkele astronauten in mei naar de Hubble moet brengen voor een laatste reparatiemissie.
Wanneer de ruimtetelescoop dit jaar niet aan een inspectie wordt onderworpen, kan het nog slechts twee jaar functioneren. Met de grote hoeveelheid puin die zich op dit moment in de omgeving van onze planeet bevindt durft de ruimtevaartorganisatie NASA diens astronauten waarschijnlijk geen risico te laten lopen. Tijdens de reparatiemissie moet men er vijf keer op uit om de accu’s van de telescoop te vervangen, nieuwe wetenschappelijke instrumenten te installeren en Hubble’s stralingsschild te vervangen in enkele ruimtewandelingen. De telescoop werd bijna negentien jaar geleden gelanceerd en de laatste onderhoudsmissie dateert alweer uit 1993.
Het risico dat astronauten zouden lopen tijdens de reparatiemissie was al dicht bij het veiligheidslimiet dat de ruimtevaartorganisatie NASA handhaaft. Honderden brokstukken werden de ruimte in geslingerd toen China twee jaar geleden een satelliet opblies met een ballistische raket. De kans op een catastrofale inslag op een shuttle in de baan van de Hubble bedraagt één op 185, wat onder het limiet is van één op tweehonderd. Mark Matney van het Johnson Space Center in Houston verklaarde tegenover het wetenschappelijke tijdschrift Nature dat de onderhoudsmissie voor de satellietbotsing al erg riskant zou zijn. Binnen twee weken wordt beslist of de ruimtetelescoop wel of niet aan zijn lot wordt overgelaten.
Dat zou erg zonde zijn als we de Hubble moeten gaan missen.
Maar ja, een te groot risico is een te groot risico.
Ik vraag mij af hoe veilig alle sattelieten zijn.
Ik vraag me überhaupt af waar dat heen moet met verouderde satellieten naderhand? blijven die daar rond hangen? als het ff tegen zit krijg je het zelfde als bij bijvoorbeeld Wall-E (gezien met mijn zoontje;-))te zien is… miljoenen stukjes metaal en puin die om de aarde draaien…
Ik vraag me dan wel af is het dan nog wel zeker om er door heen te vliegen???? voor bijvoorbeeld een missie naar mars of de maan?
Ik snap zowiezo niet dat deze mensen nooit is geleerd om hun rotzooi op te ruimen.. en wat china deed is wel helemaal gek.. ik schiet mijn auto toch ook niet aan flarden met een L.A.W. om van hem af te zijn.. :-s
De mens vernietigt zichzelf. 2032 is het einde.
Normaal zijn de satellieten voorzien van een motor om na hun einde gebruik, een zetje te krijgen om terug te keren in onze dampkring om vervolgens op te branden. Maar ik kan niet begrijpen dat men deze botsing niet heeft kunnen zien of voorkomen !! zeer triestig voor de ruimtevaart.
Zomaar, ik ga voor 2036 😀
De hoeveelheid ruimte afval rond onze planeet is enorm. Feitelijk is het aantal daadwerkelijke botsingen nog gering vanwege de relatief grote afstanden. De belangrijkste reden echter dat men alles liet (of laat) rondslingeren heeft te maken met niets anders dan de “wet” dat niemand de ruimte kan opeisen, en er dus ook niet verantwoordelijk voor is. De ruimte is internationaal, dus elk land denkt: “het is mijn pakkie an niet”.
M.a.w: juridisch kan niemand voor een botsing ter verantwoording worden geroepen (zoals wel het geval is bij verkeer op Aarde). Het wordt echter wat anders als er brokstukken op Aarde terecht komen. Dan geldt het zelfde als een bloempot die van je kozijn op straat valt.
Hoe groot is de kans nou dat één van die 600 brokstukken de shuttle raakt? Even groot als de kans dat 600 auto’s even ver van elkaar op het aardoppervlak worden gezet en twee van hen met elkaar in botsing komen.
Tom, heb je gezien aan welke snelheid die dingen vliegen?
Trouwens lees het artikel: De kans op een catastrofale inslag op een shuttle in de baan van de Hubble bedraagt één op 185, wat onder het limiet is van één op tweehonderd
@Tom:
Vergeet niet dat deze ene geïsoleerde botsing ±600 brokstukken veroorzaakte, die elk een potentieel gevaar zijn. Bij dergelijke snelheden kunnen zelfs de kleinste stukken dwars door b.v.b. een zonnepaneel gaan. In theorie kan er in de toekomst daardoor een domino effect ontstaan. Immers: een tweede botsing (veroorzaakt door een defecte satelliet die door zo’n brokstuk was geraakt), veroorzaakt weer honderden brokstukken etc.
@ bladerunner..
wat jij zegt dat niemand verantwoordelijk is voor zijn rotzooi..die mening kan ik niet met je delen.. iedereen is voor zijn eigen spul verantwoordelijk.. dus als een land rondzooi achterlaat.. zal dat land ook die rotzooi moeten opruimen.. een satteliet is van een bepaald land.. dus als er rotzooi.. schrot of andere delen rondslingen van dat ding afkomt… en bijvoorbeeld een ESA project zou hierdoor beschadigt raken kan de ESA het land waar de satteliet schroot van is verantwoordelijk stellen.. lees schadeloos stellen..
@Pavre:
Juridisch zit het erg ingewikkeld in elkaar. Als de botsing tussen twee werkende satellieten is (dus satellieten die in principe onder controle staan van een organisatie), dan zullen die twee landen verantwoordelijk zijn. Net als bij een botsing tussen twee vliegtuigen. Maar het wordt een ander verhaal als de botsing plaats vindt tussen één werkende en één oude (of twee oude) aan hun lot overgelaten satellieten. Dan is er namelijk sprake van ruimte puin, dat moeilijk “opgeveegd” kan worden. Dat zou namelijk een erg dure operatie worden. De meeste landen die satellieten in een baan rond de Aarde hebben gebracht, en dus uiteindelijk rotzooi achter laten, hebben niet de financiële of technische middelen om dat op te ruimen. Je hebt er namelijk gespecialiseerde ruimtetuigen voor nodig. Er zit een groot verschil in vliegen met de shuttle naar het ISS (waarvan de positie bekent is) en allerlei ruimtetuig opzoeken waarvan men niet weet waar het precies is, omdat de energie al lang uitgevallen is, en dus niet meer via controle stations op Aarde getraceerd kan worden. Je kunt nu wel zeggen dat ze verantwoordelijk zijn, maar een vrij groot deel van het ruimte puin dateert uit een tijd dat de ruimtevaart in de kinderschoenen stond, waardoor alles zich nu opgehoopt heeft.
Klopt dat wel? Laatste onderhoudsmissie gedateerd uit 1993? De HST is toch recentelijker ook al opgewaardeerd?