Het idee dat de voorouderlijke microben waar het leven op aarde van afstamt afkomstig zijn van het oppervlak van onze buurplaneet Mars bestaat al langer, maar de theorie lijkt steeds meer aanhang te winnen in de wetenschappelijke gemeenschap. Volgens Jay Melosh, wetenschapper aan de Universiteit van Arizona in de Verenigde Staten, is het geologisch gezien goed mogelijk dat organismen via meteorieten de oversteek naar onze wereld hebben gemaakt. “Een biologische uitwisseling tussen de planeten in het zonnestelsel lijkt niet alleen mogelijk, maar ook onafwendbaar te zijn,” verklaarde hij in een interview. “Het leven kan op Mars zijn ontstaan en later op het aardoppervlak zijn belandt.”
Melosh heeft in het verleden een bijdrage geleverd aan het vormgeven van de theorie die luidt dat de maan ontstond bij een catastrofale inslag en was één van de onderzoekers die meehielp met het voltooien van de theorie over het uitsterven van de dinosauriërs, die tot ruim 65 miljoen jaar geleden leefden. Volgens hem is het overduidelijk dat Martiaanse meteorieten gedurende enkele miljarden jaren de aarde hebben bestookt en organismen de kans hebben gekregen om zich in te nestelen op onze planeet. “Het mechanisme waarbij grote inslagen op de rode planeet rotsfragmenten de ruimte in kunnen slingeren is nu in kaart gebracht,” zei hij. Schokgolven kunnen materiaal dat zich in de buurt van een inslagplek bevond met een hoge snelheid hebben ‘gelanceerd’.
Het is bekend dat aardse microben enkele jaren in de ruimte kunnen overleven. Astronauten vonden levende organismen bij de camera van de ruimtesonde Surveyor 3, welke drie jaar voordat zij in het teken van de missie Apollo 12 een stap op het maanoppervlak zetten op onze naaste buur wist te landen. Bovendien hebben wetenschappers bewijs in handen gekregen voor het feit dat micro-organismen gedurende tien- of zelfs honderdduizenden jaren op het aardoppervlak kunnen overleven in een bevroren toestand. Maar in de ruimte zou deze taak veel moeilijker te volbrengen zijn door het ultraviolet licht en de kosmische straling die de levensvormen teisteren. Desondanks wordt het idee dat de oorsprong van het aardse leven op Mars ligt steeds aannemelijker volgens Melosh. “De wetenschap ontwikkelt zich zo snel dat we hier in de toekomst nog over gaan horen,” zei hij tot slot.
Niet alleen microben kunnen overleven in de ruimte:
http://www.nu.nl/wetenschap/1920119/mug-overleeft-achttien-maanden-in-heelal.html
Zijn we zelf de gevreesde marsmannetjes!
Maar het is toch nog helemaal niet zeker dat er leven op mars is geweest?
Mars staat verder van de zon, het is er altijd erg koud geweest dus weinig kans op leven, Venus staat dichter bij de zon dan de aarde en de zon word steeds warmer waardoor het mij waarschijnlijker lijkt dat het leven eerst op Venus is ontstaan toen de zon nog kouder was en het klimaat zachter op Venus.
In de toekomst zal de Aarde hetzelfde worden als Venus nu en zal Mars een klimaat krijgen dat wat vriendelijker is voor levensvormen.
Dat is mijn theorie, maar goed ik ben geen wetenschapper. 🙂
@mitox, hier op aarde leven er ook microben op de meeste vijandige plaatsen.. Zou dus goed kunnen dat er leven was/ is.
@Mitox:
Waar haal jij de informatie vandaan dat de zon steeds warmer wordt en dus vroeger kouder is geweest?
Dat is n.l. niet zo. De levensloop van de meeste sterren laten zien dat na de protoster fase de ster op de z.g.n. hoofdreeks beland. Dit is een lange periode (±90% van de totale tijd) in het leven van een ster die miljarden jaren duurt, en waarin de ster niet verandert. Onze zon is een hoofdreeks ster (Mainsequence star) Dit geldt dus ook voor onze zon.
De levensloop van een ster: http://www.daviddarling.info/encyclopedia/S/starsevolution.html
En als je gelijk zou hebben:
Wij ontvangen slechts een fractie (1,368 W/m2) van de totale (2.009×10^7 W m2) warmte van de zon, en dat betekent dat een stijging van slechts 250 °K al funest is voor ons klimaat en leven.
Volgens mij is er overal leven in het heelal. Zelfs de UV straling en andere ruimtestraling zou wel eens voor mutatie kunnen zorgen bij levende cellen van welke aard dan ook. We weten al zoveel dat we moeten besluiten dat we nog helemaal niets weten. Gissen en onderzoek zal ons wel deuren openen.
Bladerunner, het is wel degelijk zo dat de langzaamaan steeds feller wordt, ondanks dat hij in de hoofdreeks zit. 2-3 miljard jaar geleden was de zon ongeveer 10-20% zwakker. De aarde heeft dat gecompenseerd door langzamerhand steeds minder CO2 in zijn atmosfeer te hebben. Nu zou het evenwicht op ~200ppm moeten zitten. Na nog verdere stijging van de zonnekracht is de bijbehorende CO2 concentratie om het aangenaam te houden hier zo laag dat het einde bereikt is. We hebben dus maar nog ongeveer maximaal een mmiljard jaar te gaan hier, voor zover we dat halen. Mars is dan opgewarmd en misschien vanuit zichzelf geschikt geworden voor kolonisatie.
@Wolf:
Je spreekt zelf al over “feller” en “zwakker”. Mitox echter had het over “warmer” en “kouder”.
Daar zit een verschil in. Als je praat over de eigenschappen van een ster betekent “feller” dat de zon per seconde meer energie uitstraalt. De TEMPERATUUR echter van de zon blijft wel degelijk onveranderd.
Het zijn dus de variaties in energie output die de variaties in het klimaat veroorzaken op een planeet, en niet (zoals Mitox het bracht) de temperatuur. Die blijft n.l. het zelfde. Die variaties worden veroorzaakt door dat de chemische samenstelling van de zon niet constant het zelfde is. M.a.w: bepaalde elementen kunnen soms vaker voor komen dan voorheen, en als die meer energie bevatten stijgt de gemiddelde zonneconstante (dat wat wij ontvangen) Ook de 11 jarige zonnevlekken cyclus zorgt daar voor.
zie hier: http://www.cru.uea.ac.uk/cru/info/causecc/
En om even een idee te geven wat er gebeurt als de temperatuur b.v.b. 500 °K zou stijgen:
De diameter van een ster kan als volgt berekent worden: D = √L*(5778/T)^2
Hierin is √L de wortel uit de lichtsterkte * de zon, dus “1”, en 5778 is de effectieve temperatuur van de zon.
Als de zon nu 5778+500 = 6278 °K zou worden dan zou zijn diameter 0,85 worden, dus 15% kleiner. (5778 gedeeld door 6278 en dat in het kwadraat) En dit zou grote gevolgen hebben omdat dan ook zijn zwaartekrachtveld sterk zou veranderen en daardoor ook onze baan rond de zon zou worden veranderd. De variatie in zwaartekracht is lineair met de massa, maar in het kwadraat met de diameter. Dus als onze zon 15% kleiner wordt, verandert zijn zwaartekracht met 225%! Dit alles gebeurt niet omdat dus niet de temperatuur, maar de hoeveelheid energie variabel is.
Als we jou bewering dat miljarden jaren geleden de zon ±15% zwakker was aan nemen (heb je hier een link naar?) dan krijgen we volgens de zelfde formule een diameter van 0,92 dus 8% minder. (bij de zelfde temperatuur dus van 5778 °K.) De verandering in de zwaartekracht zou dan 64% zijn. Dus variaties in de lichtsterkte hebben een kleinere impact dan die in de temperatuur. En dat is maar goed ook, want als Mitox gelijk zou hebben zat ik dit vermoedelijk niet in te typen.
‘Mug overleeft ruimtereis’
http://frontpage.fok.nl/nieuws/106796/-Mug-overleeft-ruimtereis.html
Blijft toch mooi hoe sterk het leven kan zijn.. Ik ben echt zo benieuwd wat ze nog gaan vinden op mars…
Niet dat ik wil gaan “muggenziften” hoor, maar Sulfor had dat al gemeld…..(1e reactie)
@ Mitox, die theorie wordt door onderzoekers serieus onderzocht, maar ze kijken ook naar de mogelijkheid dat er iets anders dan de zon het op hol geslagen broeikaseffect getriggerd heeft.
In feite weten ze het nog niet maar er wijst idd veel in die richting die je aangeeft. Vandaar dat muggeziften wel degelijk nodig is om veel fouten te maken 🙂
Bladerunner, het kan inderdaad goed zijn dat je gelijk hebt met de temperatuur van de zon, dat deze gedurende zijn bestaan op de hoofdreeks een constante temperatuur heeft.
Wat wel verandert is de lichtintensiteit op aarde, dus het aantal W/m2. Nu is dit iets van 1,4kW/m2, een paar miljard jaar terug zat het onder de 1kW/m2. Het blijkt uit berekeningen dat als de output boven de 2kW/m2 komt (over ~1 miljard jaar), het door de Aarde niet meer te regelen is en er een op hol slaand broeikaseffect start (zie Venus?). Mars kan dan opgewarmd zijn en leefbaar zijn….
@Wolf:
Het lijdt geen twijfel dat als de zon meer energie gaat uitstralen dit grote gevolgen heeft voor de planeten. Maar er is meer nodig dan dat om op b.v.b. Mars te kunnen leven. Uit alles blijkt dat de aantrekkingskracht van Mars te gering is geweest om een goede atmosfeer vast te houden. Als gevolg van de zonnewind (die dus alleen maar toe kan nemen) heeft Mars zijn magnetosfeer verloren. Daardoor staat de atmosfeer er direct bloot aan. Mars heeft een massa van slechts één tiende van de Aarde. Als gevolg daarvan is de luchtdruk op Mars slechts 0.7–0.9 kPa (vergelijkbaar met de Aardse atmosfeer op 35 km hoogte) Hier op Aarde is het ±101.3 kPa. En bovendien: de atmosfeer van Mars bevat slechts 0,2% zuurstof en 95% kooldioxide.
Volgens de huidige modellen (bron: Wikipedia) over ster evolutie zal onze zon bovendien over ±5 miljard jaar het rode reuzen stadium ingaan en wordt de Aarde mogelijk verzwolgen. Maar gedurende elke 1 miljard jaar van die 5 stijgt de lichtsterkte 10%. Dus in totaal 50%! Tevens zal inderdaad ook de temperatuur langzaam stijgen (dus ik had niet helemaal gelijk en Mitox wel). Hoeveel dat is weten we kennelijk niet, maar men stelt dat over 1 miljard jaar de temperatuur al zo hoog is, dat de oceanen verdampen.
Natuurlijk zijn dit allemaal theorieën, en ongeveer een jaar geleden las ik iets (weet niet meer wat) dat impliceerde dat we een aantal zaken over ster evolutie moesten herzien. Dus het blijft giswerk…
Vandaag scheen de zon, en weer was deze feller dan voorgaande jaren. Er gaat iets gebeuren…. 2032 is het einde.
Er is meer voor nodig dan een fellere zon om ons te doen uitroeien wees toch niet zo negatief. Elk jaar zeggen ze dat de wereld vergaat . Ik dacht trouwens dat 2012 al het einde was, volgens de mensen iniedergeval die de maya’s verkeerd interpreteren. Hoe dan ook ik zie geen reden waarom het Aardse leven niet van Mars zou kunnen komen. En kijk dan ook uit naar nieuwe ontdekkingen die de theorie onderbouwen. We moeten natuurlijk altijd open blijven staan voor andere ideeën.