Met behulp van observaties die zijn uitgevoerd door de Spitzer Space Telescope heeft een internationaal team van astronomen ontdekt dat op zijn minst één op de honderd witte dwergsterren omringd wordt door asteroïden en rotsachtige planeten, wat suggereert dat deze objecten ooit deel uitmaakten van een planetenstelsel dat overeenkomsten vertoont met ons eigen zonnestelsel. Witte dwergen zijn de compacte, hete overblijfselen van zonachtige sterren die het einde van hun leven bereikt hebben.
De atmosferen van deze objecten zouden normaal gesproken voor een groot deel uit waterstof en helium moeten bestaan, maar in sommige gevallen blijken deze vervuild te zijn met zwaardere elementen, zoals calcium en magnesium. De nieuwe waarnemingen doen vermoeden dat de sterren, welke vaak ongeveer even groot zijn als de aarde, soms getroffen worden door een trapsgewijze regen van stof dat hen omringd en infrarode straling uitzendt dat opgevangen kan worden door de ruimtetelescoop Spitzer.
De gegevens suggereren dat één tot drie procent van de witte dwergsterren op deze manier vervuild worden en dat de stofdeeltjes afkomstig zijn van rotsachtige objecten, waaronder planetoïden. Deze rotsblokken zijn in de meeste gevallen het restant van de bouwstenen die planeten zoals onze aarde vormen. De resultaten die recentelijk zijn verkregen wijzen erop dat deze relatief kleine objecten bij naar schatting vijf miljoen witte dwergen in onze eigen Melkweg te vinden zijn en zijn in overeenstemming met de ideeën die men heeft over het zogeheten Rochelimiet, dat aangeeft op welke afstand van een ster een hemellichaam zal desintegreren door de getijdenkrachten die de metgezel op het object uitoefent.
Wat misschien nog wel het meest bijzondere is, is dat aan de hand van de elementen die in de atmosfeer van een witte dwerg aanwezig zijn bepaald kan worden wat de samenstelling was van de ‘vernietigde’ rotsblokken en welke overeenkomsten het planetenstelsel dat de gestorven ster mogelijk nog omringt vertoont met ons zonnestelsel.
Ik denk dat de kans op planeten rond een witte dwerg kleiner zijn dan in het artikel staat.
Zo’n planeten stelsel heeft namelijk al twee maal een ramp meegemaakt.
Eerst toen de ster een rode reus werd waarbij meerdere planeten kunnen zijn “opgeslokt” of een sintel zijn geworden door de toename in de diameter van de ster. En zo niet, dan wel in andere chaotische banen zijn terecht gekomen, met de kans op een botsing.
En later toen de rode reus zijn buitenlagen afstootte en een planetaire nevel vormde die door het stelsel raasde.
Er zijn overigens betrekkelijk weinig op zich zelf staande witte dwergen om een juiste statistiek te kunnen krijgen. Een hoop witte dwergen bestaan uit een dubbelster systeem waarin weer een heel andere situatie kan gelden.
Er bestaan ook bruine dwergen.
Dit zijn een soort “mislukte sterren”.
Zolang ze de historie van een dode ster niet precies na kunnen gaan,lijkt het me zinloos om hier meer onderzoek naar te verrichten.
En uiteraard rekening gehouden met het heit dat het universum circa13,7 miljard jaar oud is.
En de vorming van onze planeet Aarde (leefbaar op dit moment)neemt 4,5 miljard jaar in beslag.
Eigenlijk kun je dan de conclusie trekken dat er geen leefbare planeten rond deze dwergen hebben kunnen bestaan.
Niet gezien dat het bericht al zo oud was!!!