Tekenen van leven vinden op planeten buiten ons zonnestelsel zou sneller kunnen gebeuren dan eerder werd aangenomen. Experimenten en berekeningen, die gepresenteerd werden tijdens een astronomische bijeenkomst vorige week, tonen aan hoe de nieuwe generatie van ruimtetelescopen in staat zal zijn tot het ontdekken van biosignaturen in het licht van planeten in hun baan om hun moederster. Biosignaturen zijn fysiche en/of chemische aanwijzingen dat de basisvoorwaarden voor leven vervult kunnen zijn op een bepaalde planeet. Eventuele aanwijzingen van leven op deze exoplaneten zullen moeten komen uit het kleine beetje licht dat weerkaatst op de atmosfeer van deze planeet.
Zowel Hubble als Spitzer waren in het verleden al in staat gassen zoals koolstofdioxide en waterstof te detecteren bij een handjevol gasreuzen. Gasmoleculen absorberen licht bij karakteristieke golflengten die zichzelf zichtbaar maken via donkere lijnen in het spectrum van het sterrenlicht dat gefilterd werd door de atmosfeer van de planeet. Momenteel is het zien van biosignaturen bij kleine rotsachtige planeten buiten de mogelijkheden van de huidige ruimtetelescopen, maar toekomstige telescopen zouden hier wel in staat toe kunnen zijn. Een potentiële biosignatuur is zuurstof, omdat het geproduceerd wordt door planten en fotosynthetische microben. Tijdens een symposium over de zoektocht naar leven buiten de aarde werd duidelijk dat de James Webb Space Telescope (JWST) in staat zou zijn om zuurstof bij aardachtige planeten rond een handvol dichtbijzijnde sterren waar te nemen.
Met veel, heel veel geluk bevindt er zich een aardachtige planeet rond deze dichtbijzijnde sterren, en indien dit het geval is, dan zouden we zeker en vast in staat zijn deze op te sporen en de biosignaturen waar te nemen. NASA’s voorgestelde Terrestrial Planet Finder, die zou kunnen starten omstreeks 2020, zou krachtig genoeg zijn om zuurstofrijke planeten in verre stelsels te ontdekken, zelfs wanneer ze niet passeren bij de voor ons geziene voorkant van hun moederster. Net omdat de mogelijkheden van de Terrestrial Planet Finder verder liggen dan ooit tevoren zou deze een zeer grote kans hebben om zuurstofrijke planeten te spotten. Enkel zuurstof bewijst echter nog niets, zeker niet bij een planeet die zich dicht bij zijn moederster bevindt, aangezien deze planeet door zijn moederster al zijn water zou zien verdampen richting de ruimte, waardoor de atmosfeer zuurstofrijk zijn door het gebrek aan waterstof.
Bij een planeet verder van de moederster zou een overvloed aan zuurstof veel moeilijker te verklaren zijn; eigenlijk valt het bijna niet te verklaren. Vandaar dat zuurstof een zeer goede biosignatuur is. Fysicus en astrobiologist Paul Davies zegt dat de ontdekking van leven buiten ons zonnestelsel van groot belang zou zijn, omdat deze dan onafhankelijk van ons ontstaan is, aangezien er ook nog steeds theorieën bestaan dat leven binnen een zonnestelsel van planeet naar planeet kan reizen, door vervoer van micro-organismen bij botsingen tussen de planeet en een groot object. Verder is het zo dat we veel zouden kunnen leren van buitenaards leven, aangezien we momenteel enkel de vergelijking kunnen stellen met aards leven.
“Bij een planeet verder van de moederster zou een overvloed aan zuurstof veel moeilijker te verklaren zijn”
Hangt ervan af of die “overvloed” absoluut of relatief is. Een dikke atmosfeer met veel zuurstof (oftewel, een absolute overvloed aan zuurstof) is inderdaad moeilijk te verklaren zonder bioreacties te betrekken in de vergelijking. Echter is een dunne atmosfeer die vooral uit zuurstof bestaat (oftewel, een relatieve overvloed aan zuurstof) ook zonder leven te verklaren. De Jupitermaan Europa is bijvoorbeeld in het bezit van een ijle zuurstofatmosfeer (geproduceerd door de reactie tussen het oppervlakte-ijs en de zonnewind).
Ja maar wie zegt dat dat buitenaards leven zuurstof nodig heeft om te kunnen leven?
Dat hoeft ook niet, op aarde heb je ook levensvormen die geen zuurstof nodig hebben om te leven, het is zelfs schadelijk voor ze.
Ze hebben het dan ook over “ademend” leven in de zin zoals wij ademen. Bacteriën e.d. vallen daar niet onder.
Experimenten en berekeningen, die gepresenteerd werden tijdens een astrologische bijeenkomst vorige week, tonen aan hoe de nieuwe generatie van ruimtetelescopen in staat zal zijn tot het ontdekken van biosignaturen in het licht van planeten in hun baan om hun moederster.
En ik steeds maar denken dat dit een astronomische site was.
Edit door redacteur: grove fout, is aangepast. Bedankt voor het melden!
Misschien dat mijn ervaring wat verheldering geeft;
Ik heb de buitenaardsen allang in mijn huis gehad.
En ik denk dat de buitenaardsen die bij mij waren, ook een hoop te leren hebben. Aangezien bezoek aan hoort te bellen. Ik vind het traumatiserend en niet netjes dat die wezens mij midden in de nacht wakker maken. Ik sta best open voor een normaal wederzijds contakt, maar niet voor gedwongen ontmoetingen, dat kan nooit goed zijn.
De wezens die bij mij waren hadden een huidskleur, zwarte grote ronde ogen, lange vingers en het vermogen blijkbaar om mijn lichaam te verstijven op mijn ogen na.
Mijn moeder zei dat ik dan wel bevoorrecht moest zijn. Maar niets is daarvan mogelijk aangezien ze mij als minderwaardig hebben behandeld. En ookal zijn ze onze genetische ingenieurs dan nog wederzijds respect naar elkaar en geen ontvoeringen en dat zelfs zonder uitleg!
lastig verhaal ik zou de interstellaire zedenpolitie bellen als ik jou was sandra…
waarom zoeken naar buiten aards leven als we zelf al buiten aards zijn immers komen we uit de kern van een suer nova
beste is geen andere planeet vinden,de mens zal dan ook die planeet verwoesten.