Gebrek aan tijd en middelen om de afstand te overbruggen hebben de winnaars en verliezers van één van de grootste strijdtonelen van de Koude Oorlog de laatste tientallen jaren op de achtergrond gesteld. De overblijfselen van dit tijdperk op het oppervlak van onze maan zullen echter over een niet al te lange tijd onthuld worden door de Lunar Reconnaissance Orbiter van de ruimtevaartorganisatie NASA, welke op woensdag 17 juni aanstaande gelanceerd moet worden. Diens missie is de meest ambitieuze maanmissie sinds Apollo 17 in 1972 en zal voornamelijk in het teken staan van toekomstige bemande en onbemande reizen naar onze natuurlijke satelliet, al gaat het vaartuig ook enkele decennia terug in de tijd kijken.
Het team van wetenschappers dat zich bezighoudt met de missie heeft een lijst opgesteld met de coördinaten van vijftig locaties op het maanoppervlak die een hoge prioriteit zullen hebben, waaronder alle zes landingsplekken van de bemande Apollo-landers en gebieden waar vaartuigen van de Verenigde Staten en de voormalige Sovjet-Unie het maanoppervlak hebben geraakt. De sonde krijgt onder meer de taak om de hardware die tussen de jaren 1969 en 1972 achter werd gelaten door twaalf astronauten op onze naaste buur in beeld te brengen en te bepalen waar de achtwielige Sovjetische rover Lunokhod is beland nadat het 322 dagen op het maanoppervlak had doorgebracht en men niet in staat was om diens exacte locatie te ontrafelen.
De LRO zal verder ingezet worden om het maanoppervlak topografisch in kaart te brengen, onderzoek te verrichten aan de straling uit die ruimte die onze naaste buur bereikt en wat de omstandigheden zijn op de maanpoolgebieden, waar mogelijk materiaal te vinden is dat waterijs bevat. Ook moet de orbiter het oppervlak op een resolutie van een halve meter in beeld gaan brengen, wat het kiezen van een geschikte landingsplek voor astronauten die in de toekomst naar de maan zullen afreizen vergemakkelijkt. Aan boord van de Atlas-5 raket die het vaartuig in de ruimte zal brengen bevindt zich tevens de LCROSS, een kleine sonde die mee zal reizen met zijn grotere ‘broer’ en met een snelheid van zo’n negenduizend kilometer per uur in zal slaan op de zuidpool van de maan, en wel in de krater Shackleton. Het is één van de vele kraters op onze natuurlijke satelliet waarvan de bodem slechts zelden wordt beschenen door de zon.
Die snelheid van 9000 km/h inslaan op de maan valt best wel mee om door een zo goed als vacuüm te vliegen.
Ik hoop dat de missie lukt, is dit ook niet de missie waar mijn naam (gebrand op een cd’tje) mee aan boord is?
Zo, zijn we van dat geflauwekul over een hoax ook weer af.
@Jonathan: mijn naam gaat in ieder geval mee.
@Predator
Alleen als ze er niet staan kun je zeker weten dat het een hoax was. Als ze er wel staan, kunnen ze er ook wel net neergezet zijn om de hoax te beschermen…
’t is maar een gedachte…
Ik neem aan dat ze er gewoon staan. Maar ik neem aan dat de mensen die echt in deze hoax geloven dit niet als bewijs zullen zien.
Ik ben benieuwd naar de plaatjes die het opleverd.
NIks hoax. Het ISS is eind 2011 gereed. Het volgende project van de NASA is “Back To The Moon”. Eerst onbemande reizen, zoals deze sonde die komende woensdag wordt gelanceerd. Ik voorspel, dat President Obama de historische woorden van John F. Kennedy bijna letterlijk zal herhalen : “Nog vóór het einde van dit decennium zullen de VS opnieuw mensen naar de Maan sturen en ze heelhuids terugbrengen op Aarde”. En met “dit decennium” wordt het tweede decennium (2010-2019) bedoeld. Daarbij komt, dat de nieuwe directeur van de NASA voor het eerst in de geschiedenis een Afro-Amerikaan is, door Obama zelf benoemd.
Nadat er weer enkele bemande Maanmissies zijn geweest, zal de sprong naar Mars gemaakt worden. Ik voorspel dat in het vierde decennium van deze eeuw (de jaren ’30) de eerste mensen over de planeet Mars zullen lopen.
Ik denk dat een trip naar Mars zeker dan vast niet voor de jaren 30 zal zijn. Enerzijds omdat de reis veel te lang zal duren (voor het ISS zijn astronauten 6 maanden – een jaar weg; een reis naar mars zou wel eens langer dan 5 jaar kunnen duren), men weet ook te weinig over hoe bacteriën en virussen zich zullen gedragen in de ruimte (wat als een astronaut de griep krijgt, alle andere astronauten kan besmetten en er zijn geen geneesmiddelen in de buurt?).
Daarnaast zijn er ook ongelooflijk veel problemen qua voorziening: hoe gaan ze zoveel water, zuurstof, voedsel, … vervoeren; het is al ongelooflijk duur om dat enkel naar het ISS te vervoeren, laat staan naar Mars.
Maar we zullen zien hoe de bemande basis op de maan het doet, voor we gestaafde uitspraken kunnen doen over de toekomst van de ruimtevaart.
een reis naar mars gaat echt niet langer dan 5 jaar duren, jonathan.
om 4 jaar is mars dichtbij genoeg voor 3 a 6 maanden ruimtereis.
water? je eigen en van de bemanning urine hergebruiken
voedsel? gewichtloze botanisch tuintje
zuurstof zullen wij wel mee moeten nemen.
@ Co,
Als men werkelijk op de maan geland was in de 70 en 80er jaren, waarom gaat men dan nu 10 jaren lang voorbereidingen treffen en de japanners vragen om te helpen een motor te ontwikkelen die krachtig genoeg is om de maan te bereiken ?
” Zo, zijn we van dat geflauwekul over een hoax ook weer af. ”
Zoals merkbaar in een meer recent nieuwsartikel zijn zelfs de foto’s niet genoeg . Men zal altijd wel iets vinden en het tot ‘bewijs’ omtoveren . Is dan ook een zeer slechte mentaliteit en denkwijze van mensen : ‘ ik geloof het pas als ik het echt gezien heb ‘ . En het probleem is dan ook dat die maanlanding(en) enkel te zien was op tv en niemand anders het ook echt kon zien ( naast de personen zelf natuurlijk ) . Laten we dus maar niet te hard hopen op het uiteenvallen van deze hoaxtheorieën .
Geloven in een hoax is als geloven in een (af)god , je gelooft het of niet , met of zonder bewijzen …