Wolken spelen een duidelijke rol in klimaatverandering

  • Bericht auteur:
  • Berichtcategorie:Nieuws

De vraag of wolken al dan niet een grote rol spelen in de klimaatverandering, was een vraag die men al decennia lang onbeantwoord moest laten. Door onenigheid van verschillende wetenschappers was het nog zeer onduidelijk of er nu net minder of meer wolken zouden ontstaan door de klimaatverandering. Sommigen zullen zich misschien afvragen wat het nu uitmaakt of er al dan niet meer wolken in de lucht te bespeuren zijn, maar de invloed van deze wolken kan wel degelijk groot zijn, zo blijkt uit een nieuwe studie.

Een toename van wolken en zo ook het extra blokkeren van zonlicht zou kunnen resulteren tot een vertraging van de mondiale opwarming, een afname daarentegen zou betekenen dat dit hele effect net versneld zou worden. Maar aangezien er in het verleden veel onenigheid was over het al dan niet ontstaan van extra wolkendekken kon men de invloed van deze wolken tot op de dag van vandaag niet inschatten of voorspellen.

In een studie waarvan de resultaten zijn gepubliceerd in de nieuwste uitgave van het wetenschappelijke magazine Science verklaren onderzoekers Amy Clement en Robert Burgman van de Rosenstiel School of Marine and Atmospheric Science van de Universiteit van Miami en Joel Norris van het Scripps Institution of Oceanography in San Diego in staat te zijn dit mysterie te ontrafelen. Door gebruik te maken van observationele gegevens, die verzameld werden in de afgelopen vijftig jaar, heeft het team vastgesteld dat lage stratiforme bewolking lijkt op te lossen. Stratiforme of gelaagde bewolking is het soort bewolking dat zich vooral in horizontale richting uitslaat en zo grote gebieden overspant.

Door onstandvastigheden in waarnemingen zijn trends in de bewolking zeer moeilijk waar te nemen. Het team kwam dan ook tot deze conclusie door zeer zorgvuldig aan het werk te gaan. Zo gingen ze op zoek naar fouten in wolkdekregisters, die ze dan ook verwijderden en ze maakten verder gebruik van meerdere gegevensbronnen voor het noordoostelijke deel van de Stille Oceaan, één van de grootste en meest bestudeerde gebieden met een laag stratiform niveau. Het resultaat van hun analyse is een verrassende mate van overeenkomsten tussen twee multi-decennium datasets die niet alleen onafhankelijk van elkaar zijn, maar ook opgenomen zijn aan de hand van fundamenteel verschillende meetmethoden.

De ene set bestaat uit visuele waarnemingen die verzameld zijn door schepen in de afgelopen vijf decennia en de andere was gebaseerd op gegevens van weersatellieten. “De overeenkomst die we gevonden hebben tussen het oppervlak op basis van waarnemingen en de satellietgegevens was bijna schokkend,” zei Clement, een professor in de meteorologie en fysische oceanografie aan de Universiteit van Miami, en winnares van de Macelwane Award in 2007 voor haar baanbrekend werk over klimaatverandering. Het betreft hier zeer kleine wijzigingen die geleidelijk aan evolueerden en met de nodige precisie benaderd moeten worden. Het is dan ook zeer bemoedigend dat deze gegevens in dergelijke mate overeenkomen.

Wat echter minder bemoedigend blijkt te zijn, is het feit dat het merendeel van de modellen betreffende klimaatverandering geen rekening houden met dergelijk wolkgedrag. Slechts één doet dit wel, het zogeheten ‘Hadley Centre model’. “We hebben nog steeds een lange weg te gaan bij het samenstellen en verkrijgen van de juiste modellen, maar de resultaten van het model helpen ons zeker en vast in de goede richting,” wist Burgman, onderzoeker aan dezelfde universiteit mee te delen.

Samen met de resultaten van het model komt men dan ook tot het besluit dat dit fenomeen de mondiale opwarming in een versnellingsniveau zal steken, aangezien het verdwijnen van stratiformwolken resulteert in het sneller opwarmen van de oceanen en het nog sneller verdwijnen van dergelijk soort wolkendek. “Dit is een vicieuze cirkel die mogelijk de mondiale opwarming in een hogere versnelling zal steken,” zei Clement dan ook.

Een andere belangrijke conclusie is dat niet enkel de opwarming van de oceaan een grote rol speelt in de verdwijning van dit type wolkendek, maar dat een verzwakking van de wind ook een cruciale rol speelt in het verdwijnen van het stratiforme wolkendek. Hoe dan ook zal er nog veel onderzoek nodig zijn en zullen toekomstige metingen extra informatie moeten bieden over de oorzaak en de vele gevolgen van het oplossen van dit wolkendek.

Dit bericht heeft 3 reacties

  1. Jonathan Dhaese

    Het is op heden (nog) geen goed idee, maar ik vind dat we werk moeten maken naar onderzoek hoe wij de atmosfeer op een positieve manier kunnen beïnvloeden. Ik heb al artikels gelezen over het spuiten van eigen gassen in de atmosfeer om zonlicht tegen te houden, maar de laatste tijd blijft het hierover vrij stil. Het mag pas onze ultieme oplossing zijn, maar tegen het moment dat we dergelijke cruciale beslissingen moeten nemen, moeten genoeg wetenschappelijke studies zijn gepubliceerd.

  2. Aika

    Dat is nogal link om de atmosfeer vol te spuiten, zodat er een deken ontstaat dat warmtestraling tegenhoudt dus ik zie dat echt niet zo snel gebeuren. En als ze onderzoek gaan doen dan krijg je van die onbetrouwbare schaalmodellen.

  3. Jonathan Dhaese

    Aika,
    Ik heb liever een aarde met een volgespoten atmosfeer dan eentje waar geen leven meer mogelijk is. Natuurlijk moet deze oplossing gehouden worden tot allerlaatste oplossing.

Reacties zijn gesloten.