Niet asteroïden, maar ijzige kometen hebben zo’n 3,85 miljard jaar geleden de aarde en de maan gebombardeerd. Dit is aangetoond dankzij een onderzoek naar oude gesteenten uit Groenland. Door deze studie wordt het aannemelijk dat het meeste water op aarde geleverd is door kometen. “We kunnen de kraters op het maanoppervlak met het blote oog zien, maar niemand wist dat deze kraters niet veroorzaakt werden door stenen, maar door ijs”, zegt Uffe Gråe Jørgensen, één van de onderzoekers.
De aarde en de maan zijn zo’n 4,5 miljard jaar geleden ontstaan, maar alle kraters op de maan dateren van een latere periode, de ‘Late Heavy Bombardment’, die pas ruim een half miljard jaar later plaatsvond. Toen botste zo’n honderd miljoen miljard ton steen en ijs op het maanoppervlak. De aarde werd op het zelfde tijdstip ook gebombardeerd door het puin, maar door de tektoniek van de aardplaten zijn deze sporen gewist.
Om uit te vinden of de asteroïden of de kometen de voornaamste boosdoeners waren voor het bombardement, werd het iridiumgehalte in de gesteenten gemeten. Iridium is een zeldzaam element op het aardoppervlak, want het element bond zich direct met ijzer en zakte toen naar de kern van de aarde nadat de planeet was gevormd. Maar iridium komt relatief vaak voor in meteorieten en kometen.
De onderzoekers vergeleken de hoeveelheid iridium dat asteroïden bevatten op de aarde en de maan met de hoeveelheid van kometen. Omdat kometen meer vluchtige elementen hebben en een hogere inslagsnelheid als gevolg van hun langgerekte banen rond de zon, zouden zij grote pluimen veroorzaken wat leidt dat meer iridium het heelal in gaat dan bij asteroïdenslagen. De onderzoekers verwachten dat bij een asteroïdeinslag een iridiumhoeveelheid van 18.000 en 10.000 deeltjes per triljoen in gesteenten op aarde en de maan komt, terwijl er bij een komeetinslag een hoeveelheid van 130 en 10 achterblijft.
Oude maanstenen die tijdens de Apollo-missies zijn meegenomen hebben bewezen dat de iridiumhoeveelheid op de maan 10 deeltjes per triljoen of minder bedroeg. Om de hoeveelheid op aarde te vinden hebben de onderzoekers de oudste gesteenten van Groenland gebruikt, die een leeftijd van 3,8 miljard jaar hebben, en vroegen een Japans laboratorium om de hoeveelheden nauwkeurig te bepalen. Deze onderzoekers kwamen op een hoeveelheid van 150 delen per triljoen uit. Dit suggereert dat kometen, eerder dan asteroïden, het bombardement op de aarde en maan hebben veroorzaakt.
Er moet dan ook volgens mij een oceaan op de maan zijn denk ik. We zullen eigenlijk door gaan met het verkennen misschien kan Mars of Mercurius ons iets meer zeggen.
Weten we nou ook waarom men gekozen heeft voor de benaming ‘mare’ (of zee) om kraters in de maan te benoemen 🙂
@Jonathan:
Men gebruikt het woord ‘mare’ juist niet voor de kraters, maar voor de vrij vlakke gebieden van de maan die door vroege astronomen ten onrechte voor echte zeeën werden gehouden.
Even relativeren, een komeet is hooguit 50 kilometer groot. De meesten zijn stukken kleiner. Laten we gemiddeld 10 kilometer zeggen. De aarde is tov die kometen zo enorm massief en met een gigantisch oppervlak, dat het eigenlijk onmogelijk is dat al het water van kometen komt. Wat wel kan is dat de kometen hebben bijgedragen toen de aarde nog vloeibaar was. De kometen zijn feitelijk verzwolgen en maken dan deel uit van de aarde. Toen de aarde eenmaal voldoende kon afkoelen en al het ‘gas’ naar buiten ‘zweette’ zijn de grootste delen van de oceanen ontstaan.
Ik denk ook dat het overdreven is te veronderstellen dat het grootste deel van het water op Aarde van kometen afkomstig zou zijn. De aanwezigheid van water wordt toch vooral bepaald door de atmosfeer van een planeet (wolken zijn tenslotte niets dan waterdamp).
Wat ik echter aannemelijker vind dan water via een komeet inslag is het feit dat als een komeet in de buurt van de zon komt verdampt (vandaar de staart) en dat dan later een planeet door dat gebied komt en de daar aanwezige watermoleculen als het ware ‘op schept’. Maar dat gebeurt dan wel pas nadat de Aarde was afgekoeld en reeds een (ijle) atmosfeer had.
ik dacht dat onze atmosfeer ontstaan was door de aanwezigheid van water (toen nog onder andere vorm aanwezig ondergronds) en niet omgekeerd
Wok:
Het een hangt in de regel samen met het andere. Een planeet kan water bevatten, en als dat water verdampt en de planeet heeft voldoende aantrekkingskracht, dan ontstaan er wolken. Maar wolken zijn maar een onderdeel van onze atmosfeer. Onze atmosfeer bestaat voor het grootste deel uit zuurstof en stikstof en sporen van nog enkele gassen. Een planeet kan dus een atmosfeer bevatten, maar hoeft niet persé ook water te hebben.
Mars heeft een ijle atmosfeer met maar slechts 0,03% waterdamp.
als er op de maan ook kometen zijn gekomen dan moet er op de maan ook water zijn
@Collin:
http://www.space.com/scienceastronomy/090923-moon-water-discovery.html
(Even niet opgelet? 😉 )
Deze reactie voldeed niet aan onze huisregels en is verwijderd.