Het duurde in totaal negen dagen, vanaf het begin dat de Large Hadron Collider zijn eerste proton straal succesvol door de hoofdring liet circuleren, totdat hij, op 19 september 2008 , zijn handelingen moest staken door een fout tussen twee magneten waardoor een heliumleiding doorboord werd. Men ging ervan uit dat de LHC in juli 2009 zijn werk weer kon voortzetten, tot in diezelfde maand twee vacuümlekken werden gevonden (zie artikel). Hierdoor ondervond het project wederom een vertraging.
Wanneer de LHC in november van dit jaar opnieuw opgestart zal worden, zal deze beginnen met energie stralen van 3.5 TeV. Dit wil men doen om zeker te zijn dat er geen verdere reparaties nodig zijn.
“We hebben ervoor gekozen om met 3.5 TeV te beginnen, omdat het de LHC bestuurders de mogelijkheid geeft om ervaring op te doen om de machine veilig te laten werken terwijl we nieuwe gebieden van ontdekking openen voor de experimenten.” Zegt CERN’s Generale Directeur, Rolf Heuer.
De wetenschappers van CERN hebben met het testen zich voornamelijk gefocust op de 10.000 hoge-stroom supergeleidende elektrische connecties, zoals die twee die, op 19 september 2008, voor het incident zorgden. Deze onderdelen bestaan uit twee delen: de supergeleider en een koperen stabilisator die de stroom kan geleiden in het geval dat de supergeleider te warm wordt en stopt met geleiden. In sommige gevallen werden er abnormaal hoge weerstanden gemeten in de koperen stabilisatoren. Hoewel deze waren gerepareerd, bleven zich toch een aantal gevallen voordoen waarin de weerstand hoger was dan dat deze zou moeten zijn.
Bij de laatste testen is daarom ook zorgvuldig gekeken naar de weerstand van deze koperen stabilisatoren. De koperen delen die een abnormaal hoge weerstand lieten zien zijn gerepareerd. De nieuwe testen op de laatste twee sectoren, die twee weken geleden tot een eind zijn gebracht, lieten geen abnormale resultaten meer zien. Hierdoor zijn er gelukkig geen reparaties meer nodig voor de opstart in november.
“De LHC wordt op dit moment veel beter begrepen dan één jaar geleden,” zegt Rolf Heuer. “ We kunnen nu met vertrouwen en spanning uitkijken naar een goede werking in de winter en volgend jaar.”
Het is de bedoeling dat bij de opstart, in november 2009, er in beide richtingen een straal wordt ingebracht en opgevangen. Er worden dan botsingsgegevens opgenomen van een aantal verschuivingen van de ingebrachte straal en als dit goed gaat zal de energie worden verhoogd. Deze straal zal beginnen op 3.5 TeV tot er genoeg gegevens zijn verkregen en het team ervaring heeft opgebouwd met de besturing van de LHC. Daarna zal dit zich ophogen tot 5 Tev waarna in het einde van 2010 er gebruik gemaakt zal worden van loodionen. Hierna zal de LHC weer uitgezet worden en zullen de voorbereiding beginnen om stralen te gebruiken van 7 TeV.
Als ik het bericht goed heb gelezen, dan komt bij mij het gevoel naar boven dat er eerder met het hart dan met het hoofd dit ´ding´is gebouwd. Klagen over dat dit met belastinggeld gebouwd is doe ik niet want dat weet ik n.l niet; maar wat ik wel nu begint door te krijgen is dat men een vaste regel kennelijk niet heeft toegepast en dat is …. testen, altijd testen testen en nog eens testen voordat je de zaken in gebruik gaat nemen. En dan pas kom je mee naar buiten van wat je wilt gaan doen. Maar als je iets bouwt, vervolgens gaat zeggen van dat je nog moet zoeken naar nieuwe mogelijkheden, dan weet je niet wat je er eigenlijk ermee wilt. Maar goed, ik blijf hopen.
Delta38,
Het ding is gebouwd met belastinggeld, zelfs ruim 5 miljard euro. Maar dat is wel door tientallen landen gefinancierd dus valt de kosten per land vrij goed mee.
Je opmerking over het hart en het hoofd begrijp ik niet goed. Iedereen wil natuurlijk de grootste/beste hebben en op dat vlak kan je misschien gelijk hebben dat het met het hart gebouwd is, maar het hoofd is wel degelijk aanwezig: men wil de aard van donkere materie ontdekken, de oerknal op kleine schaal nabootsen, het higgsbosondeeltje ontdekken, enzoverder.
Vervolgens ben ik helemaal akkoord dat men veel moet testen, maar als je een 28km lange buis construeert kan je onmogelijk alles testen. Vergelijk het met de bouw van een 28km hoge toren: eerst bouw je hem en dan moet je nog eens controleren of elke bout even goed vast zit.
Ik blijf hopen en ben er zelfs rotsvast van overtuigd dat als men de buis maar lang genoeg gebruikt, deze perfect zal werken zoals men had verwacht.
Jonathan,
Bedankt voor de aanvullende informatie; ik heb/had inderdaad zo mijn bedenkingen hierover.
Kijk (maar ook een beetje: hoor), hoeveel is zien dan; veel te veel dus ook niet echt duidelijk door blijf. Heb nu inderdaad gemiddeld 3 verschillende Tev’s gebruikt om een eindeloos oude was te voelen ….
HET BLIJFT EEN ZWART GAT…..
Ukkie,
Als het zwarte gat in een fractie van een seconde verdampt, is er geen gevaar. Niet voor de aarde, niet voor de mensheid, voor niets. Het wetenschappelijk belang is daarentegen zeer groot. Doen die handel zou ik zo zeggen.
En wie geeft de garantie dat het zwarte gat in een seconde verdampt? Is dat berust op feiten, of is dat een verwachting?
Het lijkt mij onwaarschijnlijk dat het zwarte gat wat hiermee ontstaat voor veel problemen zal zorgen, maar niets lijkt mij uitgesloten wanneer je stunt met de moeder der moeders der natuur.
Nick,
De fysische berekeningen die er achter zitten, ken ik niet. Als je het niet vertrouwt, zou ik je aanraden Stephen Hawking te proberen bereiken – hij is helemaal op de hoogte. Daarnaast is er met stunten met moeder natuur niets ergs – zolang het ecologisch en menselijk verantwoord is (met andere woorden, als we geen onveranderlijke schade aan de mensheid, de natuur, … brengen). Zouden we nooit mogen stunten met moeder aarde, leefden we nu nog in de feodale staten in de middeleeuwen – zonder elektriciteit, machines, gsm’s of mensenrechten (ja technologische evolutie zorgt voor een steeds menselijker wordende mensheid naar mijn mening).
Dit hele gedoe over een mogelijk zwart gat in de LHC is onzin, en is in de wereld geholpen door een stelletje doemdenkers die te veel naar de film “the Void” hebben gekeken.
Als één miljoen botsingen met de hoogste energie mogelijk in CERN (dat is 14TeV) elk een zwart gat zou veroorzaken (waarvoor totaal geen bewijs bestaat) waarbij alle energie (ook al onmogelijk) in het zwarte gat terecht komt, en deze 1 miljoen micro gaatjes zouden samensmelten dan krijgen we volgens E=Mc^2 een zwart gat met een massa van 2.5*10^-14 gram. De “diameter” zou triljoenen keren kleiner zijn dan dat van een proton.
Volgens de z.g.n. Hawking radiation zou dit zwarte gat in 10^-66 sec, zijn verdwenen.
Dat is op zich al onmogelijk, omdat volgens onze huidige theorieën de kortste tijd waarin iets fysiek aanwezig kan zijn de z.g.n. Placktijd is van 10^-43 sec.
Een energie van zoveel TeV (tera elektronvolt) is veel voor een proton, maar stelt verder weinig voor. 1 elektronvolt is namelijk slechts 1.60219 × 10^-19 joules. Een proton in rust heeft een energie van 0,938 GeV. Dit komt overeen met 1,783*10^-24 gram.
echt zieke shit allemaal