Vorige maandag testte men voor de eerste maal een nieuw type hitteschild uit. Een hitteschild wordt gebruikt om ruimtevaartuigen, tijdens hun snelle afdaling op een planeet, te beschermen tegen de hoog oplopende wrijvingstemperaturen . Het is echter voor de allereerste maal dat men gebruik maakt van een dergelijk licht en flexibel hitteschild. Normaal gezien gebruiken ruimtevaartuigen vaste hitteschilden, deze worden na de landing dan afgeworpen en zullen gedeeltelijk systematisch oplossen door de wrijvingshitte, dit is echter veel risicovoller en vereist correcte en moeilijke berekeningen. Niet alleen is een vast systeem nadelig door de complexiteit hiervan, maar ook door het gewicht. Het gewicht van een ruimtevaarttuig beïnvloedt namelijk de lanceerkosten, met een beperkt budget als dat van NASA is het dan ook aangewezen extra gewicht te vermijden.
Het nieuw systeem maakt gebruik van ballon-achtige schilden, deze blazen zich op tijdens de landing om zo bescherming te bieden. Een ander belangrijk voordeel van een dergelijk systeem is dat de fysieke grootte beperkt is. Het nieuwe schild kreeg de naam ” IRVE “, deze benaming werd afgeleid van het engelstalige “Inflatable Re-entry Vehicle Experiment “. Het hitteschild werd maandag gelanceerd met een relatief kleine raket vanop NASA’s Wallops Flight Facility, gelegen op Wallops Island. Het was de eerste succesvolle test met dit type hitteschild. “We zijn heel blij met de gegevens die we hebben ontvangen” zegt projectleider Mary-Beth Wusk van NASA’s Langley Research Center in Hampton.
De raket schoot het veertig kilogram wegend hitteschild naar een hoogte van 218 kilometer, al snel had het met stikstof gevuld kussen een spanbreedte van maar liefst 3 meter. Het vloog met een geschatte snelheid van 1,7 kilometer per seconde door onze atmosfeer, alhoewel ze niet volledig zeker zijn van de exacte snelheid. Ook de temperatuur van het schild is nog steeds onzeker, schattingen wijzen wel op een minimale temperatuur van 140°C.
Het ontwerp van het hitteschild kan gezien worden als een kruising tussen een ballon en een parachute. De temperatuur dat het schild kan verdragen is grotendeels afhankelijk van de spanbreedte van het hitteschild. Een groter schild zal de warmte namelijk extra verspreiden over diens oppervlak. Door de nieuwe generatie van schilden kan het oppervlak makkelijk en snel toenemen, zonder gepaard te gaan met extra veel gewicht of ingenomen ruimte. Zijn eigen laag gewicht en oppervlak maakt het dan ook mogelijk om grotere en zwaardere ruimtevaartuigen te gebruiken. Dit nieuw systeem zal vooral gebruikt worden bij missie’s naar Mars en Titan. Het team hoopt alvast dat het schild de hogere temperaturen bij een volgende landingstest aan zal kunnen.