Tot op de dag van vandaag heeft grootmacht Rusland nog geen vuist weten te maken in de onbemande ruimtevaart richting onze buurplaneet Mars. Het land heeft vanaf de zestiger jaren talloze sondes, om precies te zijn twintig, ontwikkeld voor een reis naar de rode planeet, maar geen van hen wist de vierde planeet van het zonnestelsel met succes te bereiken of na aankomst radiocontact te maken met het aardoppervlak. Maar daar willen de Russen gauw verandering in gaan brengen en wel met één van de meest ambitieuze onbemande missies ooit. Niet alleen moeten er bodemmonsters van Phobos naar de aarde worden verscheept, ook zullen er talloze kleine organismen aan boord zijn van het vaartuig dat in oktober zal vertrekken.
De reis gaat dit echter niet direct naar Mars; diens maan Phobos is dit keer het doel, de grootste van het tweetal satellieten dat de planeet omcirkelt en één van de meest raadselachtige objecten om ons heen. De aardappelvormige rots, waarvan het vermoeden bestaat dat het in het verre verleden onder invloed van de aantrekkingskracht van Mars in een baan om de planeet is gaan draaien, kan ons niet alleen mogelijk iets leren over het ontstaan van de planeten en de rol die asteroïden hebben gespeeld in dat proces, maar kan in de toekomst tevens van pas komen in de bemande ruimtevaart richting de rode planeet. De afstand tussen het object en onze buurplaneet wordt namelijk steeds kleiner en aangezien het altijd met dezelfde kant naar Mars gericht staat, kan het in de toekomst als een soort ‘uitkijktoren’ gaan fungeren.
Als men op schema blijft zal over een jaar een ruimtesonde bij de rode planeet arriveren die vergezeld zal worden door de satelliet Yinghou-1, welke van Chinese makelij is. Het laatstgenoemde vaartuig zal vervolgens onderzoek gaan verrichten naar kenmerken op het Martiaanse oppervlak die duiden op de vroegere aanwezigheid van vloeibaar water op de planeet. Phobos-Grunt zal ook eerst in een baan om de rode planeet gaan draaien, maar het plan is dat het uiteindelijk een landing gaat maken maken op Phobos zelf. De sonde moet bodemmonsters verzamelen die tijdens een ‘flyby’ langs onze planeet in juli 2012 af zullen dalen naar het aardoppervlak. Men hoopt dat deze informatie kunnen verschaffen over de samenstelling van de maan en hoe het precies aan de talloze ‘littekens’ die Phobos’ oppervlak kenmerken is gekomen.
De Russen nemen naast een satelliet een zogeheten bio-container mee aan boord die dertig kleine buizen met aardse levensvormen zal bevatten. Het zal voornamelijk gaan om bacteriën die er bekend om staan dat ze in zeer extreme omstandigheden kunnen overleven. Het project, dat geleid wordt door The Planetary Society in kader van het Living Interplanetary Flight Experiment, moet onderzoekers meer vertellen over de oorsprong en ontwikkeling van het leven op aarde door de organismen bloot te stellen aan ongewone omstandigheden. In totaal zullen tien verschillende soorten levensvormen een landing maken op Phobos.
Het oorspronkelijke plan was dat ook twee Marslanders van het Meteorologisch Instituut van Finland aan boord zouden zijn, maar de ontwikkeling van deze vaartuigen liep vertraging op en dus maken de landers geen deel meer uit van de missie. Rusland zelf ligt op dit moment wèl op schema nu het een overeenkomst met de Europese ruimtevaartorganisatie ESA heeft gesloten over het gebruik van communicatiemiddelen. Zal het ze dan eindelijk gaan lukken om onze buurplaneet succesvol te bereiken?
Als deze Phobos steeds meer het oppervlak van Mars nadert, zal dat dan uiteindelijk tot een botsing kunnen komen? En nadert onze maan ook ons oppervlak?
Wel een mooi project. Ik kan niet wachten op de resultaten van deze levensvormen. Het mooiste is natuurlijk dat ze in leven blijven en dat we daar onze wetenschap op kunnen loslaten.
@ Nick:
Onze beweegt zich steeds meer van de aarde vandaan. De afstand tussen de Maan en de Aarde neemt op dit moment met ongeveer 4cm per jaar toe. Ooit was de maan vanaf aarde ontzettend goed te zien.
Ah cool, dus over een slordige 10 miljoen jaar, staat die 2x zo ver dan nu. Dat zal dan wel invloed hebben voor hier op Aarde lijkt mij zo. Maar aan de andere kant, wanneer Phobos in botsing komt met Mars, zal dat ook weer invloed hebben op ons, aangezien deze in het gunstigste geval maar 60 miljoen kilometer van ons verwijderd is.
Even een gekke veronderstelling: Over 2 miljard jaar is onze maan ineens de maan van Mars…….;-)
Het zal invloed hebben op de getijden, maar ooit zal de maan in botsing komen met de Aarde als hij ver genoeg staat en doordaar uit zijn baan raakt.
Laten we ook eens horen wat buzz aldrin te vertellen heeft over phobos:
http://www.youtube.com/watch?v=oaiSfn8jlxY
Over een 10 miljoen jaar bestaat de aarde toch niet meer.
Plus de tijd die nodig is voordat de maan een gevaar begint te vormen voor de aarde, schijnt nog
langer te duren, dus dat gaan we niet meer mee maken.
Phobos nadert Mars 20 m / 100 jaar.
Over ±11 miljoen jaar zal Phobos uiteen vallen, een ring van brokstukken rond Mars vormen die geleidelijk aan op Mars terecht zullen komen.
Ach, 10 miljoen jaar, tegen die tijd zijn we zo slim geweest om Mars weer te verlaten en zal er van Aarde echt niets meer over zijn (qua resources).
Uiteraard kan er in 10 miljoen jaar enorm veel veranderen. Wat als bijv. de aarde er niet meer is?
“Tot op de dag van vandaag heeft grootmacht Rusland nog geen vuist weten te maken in de onbemande ruimtevaart richting onze buurplaneet Mars. Het land heeft vanaf de zestiger jaren talloze sondes, om precies te zijn twintig, ontwikkeld voor een reis naar de rode planeet, maar geen van hen wist de vierde planeet van het zonnestelsel met succes te bereiken of na aankomst radiocontact te maken met het aardoppervlak.”
Overigens klopt hier geen snars van. Rusland heeft de meeste succesvolle onbemande missies uitgevoerd van en naar Mars en ook Phobos al. Ik zou wel eens willen weten wat hier de bron is.
@Humus: even op Bekijk het bronartikel klikken.
Je hebt overigens helemaal gelijk. De bron is over het algemeen vrij betrouwbaar te noemen, maar misschien was men in dit geval iets te chauvinistisch…
Niet 10 miljoen, maar 10 miljard jaar: 10 miljoen x 4 cm = 400 km, dus een factor 1000x.
Over ongeveer 1 miljard jaar is het al te heet voor leven op aarde.
Ronald, je hebt gelijk ik vergat de 1000x factor, sorry.
Gaan we het net niet meemaken 😉
Zomaar een vraagje…
Als dat ding nou op Mars crasht, en over een aantal jaren vinden we “leven” op mars – is dat dan wat er die kant op gestuurd is of komt het echt van Mars af?
nee hans,
Dankzij de opwarming zal het geen miljard jaar gaan duren eer het hier op aarde te warm wordt