Het is algemeen bekend dat het zonnestelsel omgeven wordt door een grote bubbel van magnetisme, die ook wel de heliosfeer wordt genoemd. De bubbel strekt zich uit van de zon tot ver buiten de baan van dwergplaneet Pluto en vormt een bescherming tegen kosmische straling en interstellaire wolken die voortdurend ons planetenstelsel binnen proberen te dringen. Hoewel de heliosfeer enorm is en deze letterlijk de gehele hemel vult, straalt het geen licht uit en om die reden heeft niemand de bubbel tot op heden gezien. Dankzij de ruimtesonde IBEX behoort dat gegeven nu echter tot de verleden tijd.
Met het vaartuig van de ruimtevaartorganisatie NASA, wiens naam voluit Interstellar Boundary Explorer is, heeft men namelijk voor de allereerste keer de gehele heliosfeer in kaart kunnen brengen. De resultaten komen aan als een verrassing, aangezien de tot stand gekomen opname een heldere, kronkelende gordel toont waarvan de oorsprong vooralsnog niet bekend is:
Hoewel de gordel een opvallende verschijning is, straalt deze in feite geen licht uit. Het bestaat uit zogeheten energetische neutrale atomen (ENA’s). De sensors van IBEX zijn in staat om de deeltjes, welke ontstaan wanneer de zonnewind en interstellaire materie met elkaar in aanraking komt, te detecteren. “We wisten tot op heden niet van het bestaan van de gordel of wat het heeft gecreëerd. Onze huidige ideeën over het buitenste deel van de heliosfeer zullen herzien moeten worden,” aldus Dave McComas van het Southwest Research Institute.
“De gordel kronkelt tussen de twee Voyager-sondes en werd door geen van beide gezien,” zegt Eric Christian van het Goddard Space Flight Center. “Het is te vergelijken met twee weerstations die de grote storm die zich tussen hen bevindt missen.” Opvallend is dat de gordel een fijne structuur heeft – op een andere opname zijn kleine stroken van de emissie van ENA’s te zien die slechts enkele graden breed zijn.
Wat wel gezegd kan worden, is dat de gordel loodrecht staat op het galactisch magnetisch veld dat zich buiten de heliosfeer bevindt. Volgens McComas “kan dat geen toeval zijn”. Maar wat betekent het? Niemand die het weet. “We missen een een bepaald fundamenteel aspect van de wisselwerking tussen de heliosfeer en de rest van het sterrenstelsel. Theoretici proberen nu uit te vogelen welke dat is.”
Het begrijpen van de werking van het buitenste deel van de heliosfeer is van belang vanwege het feit dat het ons beschermt tegen schadelijke kosmische stralen. De grootte en vorm van de bubbel spelen een belangrijke rol als het gaat om het bepalen wat de kracht van het ‘schild’ is en hoeveel kosmische schaling onze planeet bereikt. IBEX zal de heliosfeer de komende tijd opnieuw onder de loep gaan nemen, in de hoop dat men kan erachter kan komen of de vorm van de gordel verandert.
Zoals laatst werd aangegeven in nieuw onderzoek van de Bijbel, God Schiep niet maar scheide.
Wij zijn klaarblijkelijk afgscheiden en zodoende wordt de rest van het heelal afgeschermd van ons ”gevallen” deel. Ontstaan door de zogenaamde ”zondeval”
J, kom eerst eens met wetenschappelijke bewijzen dat er een god bestaat, dan praten we verder.
@anoniem
Zonder aannames kan jij jezelf niet eens bewijzen laat staan God. En aangezien je over een God praat lijkt het erop dat jij het personificeert. God is voor mij eerder een kracht/energie die ons verstandelijk bewustzijn te boven gaat.
En wetenschappelijk bewijs is niet anders dan iets aanemen wat er al was. Dus niet bijster vernieuwend, ja voor de persoon ik kwestie die wetenschappelijk bewijs nodig heeft om iets te kunnen aannemen.
Is het geen spagettimonster?
Iedereen mag hier zijn of haar mening kwijt, maar laten we wel bij het onderwerp blijven.
On-topic maar weer dus.
Onze magnetosfeer, de heliosfeer, galactisch magnetisch veld, enz… Mocht men nu eens iets vinden om op deze magnetische velden te surfen, zou dat niet rapper gaan dan het internet?
Werden de voyagers niet onverwacht afgebogen/vertraagd? Kan dit veld niet de reden zijn?
@J
De eerste zin van de bijbel: ‘ 1 In het begin schiep God de hemel en de aarde.’ Als dat niet duidelijk genoeg is weet ik het ook niet meer.
Maar genoeg, ik wist helemaal niet dat de voyagers meet instrumenten hadden ik dacht alleen maar een baken. Wel interessant, er zou toch een grote temperatuur verschil moeten zijn.
@J:
Ik heb een boek over kosmologie.
In het eerste hoofdstuk staat hoe het heelal is ontstaan (de Big Bang) Als dat niet duidelijk genoeg is weet ik het ook niet meer.
Wat de Voyagers betreft: Voyager 1 heeft al enkele componenten van het systeem die niet meer functioneren door te weinig energie. Rond 2016 begint het ruimtevaartuig rond zijn as te tollen omdat het gyroscoop deel uitgevallen is en rond 2025 werkt er niets meer.
@bladerunner
En jij mag dat natuurlijk geloven. 🙂
Ik dacht dat de Voyagers (in elk geval de eerste) al jaren geleden ons zonnestelsel hadden verlaten en in de interstellaire ruimte waren. Blijkbaar vergis ik mij. Niettemin blijven de Voyagers imho een geweldige prestatie 30 jaar geleden.
[offtopic] Mensen met zendingsdrang… 🙁 -zucht- [/offtopic]
Wat ik niet helemaal goed heb begrepen, is hoe de temperatuur wordt berekend en uitgelegd als het over een gaswolk cq losse atomen in de interstellaire ruimte gaat…
Wordt de kinetische energie van de protonen en neutronen daarmee bedoeld? Hier op aarde is hitte tenslotte een produkt van snel bewegende atomen/moleculen…
Of heb ik het helemaal mis?
En indien ik het niet mis heb, hoe zit dat dan? Want als het atoom in de lege ruimte een zwieper heeft gekregen, dan zou het door gebrek aan wrijving eenparig moeten blijven voortbewegen en zodoende kan er geen temperatuur gemeten worden omdat er geen amplitude te meten is. Toch?
Daarbij, een atoom als geheel verplaatst zich niet als golffunctie (in tegenstelling tot zijn ‘componenten’). Toch?
Bovendien, wat veroorzaakt de straling waarmee het wordt opgemerkt sowieso eigenlijk? Want waar zouden de atomen in de lege ruimte mee moeten botsen? Intergalactische straling? Fotonen? (en zouden ze daar sowieso mee reageren wat het uitzenden van detecteerbare elektromagnetische straling tot gevolg heeft?)
Wie helpt deze jongen (die eigenlijk geen bal van elementaire natuurkunde snapt, maar het des te interessanter vindt) even met wat uitgebreide uitleg?! Thx 🙂
@nitwit:
Voyager 1 bevindt zich op dit moment op een afstand van 112.060 A.U. Dat is ver buiten de baan van Pluto (die ligt op 39.5 A.U.) Het is ook voorbij de banen van elk ander rond de zon cirkelend hemellichaam, met uitzondering van lang periodieke kometen. Strikt genomen zit de Voyager dus nog niet echt in de interstellaire ruimte.
@Ferry:
Het is inderdaad de kinetische temperatuur van atomen moleculen of protonen e.d. waarmee de ’temperatuur’ bedoelt wordt van gaswolken. Aangezien kinetische energie (wat eigenlijk het zelfde is en gelijk is aan de halve massa maal de snelheid in het kwadraat) puur door beweging wordt verkregen maakt het niet uit dat het atoom zich in het vacuüm bevindt van de ruimte. Elk atoom of ander deeltje dat in de wolk botst met een ander krijgt daardoor een extra hoeveelheid energie mee (het andere deeltje natuurlijk ook), die prompt weer wordt uitgestraald op een specifieke frequentie. Elk atoom e.d. heeft namelijk een z.g.n. trillingsgetal. Dit is de frequentie als het atoom in de ‘grond status’ bevindt, d.w.z: zonder extra energie. Omdat elk atoom naar die status ‘streeft’ zal een bewegend atoom de extra energie uitstralen en wordt daardoor dus ontdekt. De frequentie van de uitgestraalde energie ligt voor elk deeltje (of molecuul) vast en is dus eigenlijk een soort van ‘vingerafdruk’ zodat we ook weten WAT het is. Op die manier kan men dus ook ontdekken welke moleculen of complexere verbindingen zich in een wolk bevinden. Dit laatste is een onderdeel van de spectraalanalyse die ook in de scheikunde wordt gebruikt. In de ‘lege’ ruimte vinden natuurlijk veel minder botsingen plaats dan in een gaswolk of atmosfeer. Maar ze is wel detecteerbaar met de huidige technieken.
@Bladerunner:
Thnx a lot!!! Ik ga je tekst nog eens 4 keer doorlezen om te zien of ik het echt goed begrijp. Bedankt nogmaals 🙂