De Verenigde Staten doen er goed aan om meer te investeren in de bescherming tegen asteroïden die mogelijk een gevaar vormen voor onze planeet, zo luidt de conclusie van een door de National Academy of Sciences opgesteld rapport dat vrijdag uit werd gegeven. Volgens het 134 pagina’s tellend rapport is de vier miljoen dollar die beschikbaar gesteld is door de Amerikaans regering niet genoeg om alle potentieel gevaarlijke asteroïden in de omgeving van de aarde te identificeren. De ruimtevaartorganisatie NASA zou op dit moment slechts minder dan één miljoen dollar achter de hand hebben om onderzoek te doen naar naderende asteroïden.
Men zou bovendien met meer methoden op de proppen moeten komen om onze planeet te beschermen tegen ruimterotsen die pas kort voordat ze de aarde van dichtbij naderen ontdekt worden. De onderzoekers schrijven dat er decennia overheen gaan voordat men een ruimtevaartuig heeft ontwikkeld en gelanceerd om een asteroïde een ‘zetje’ te geven of het met een krachtig projectiel te raken. Kernwapens zouden een laatste toevlucht moeten zijn, maar volgens het rapport zijn deze alleen bruikbaar als al jaren bekend is dat een grote asteroïde op ramkoers ligt met onze wereld.
Volgens NASA-experts heeft de ruimtevaartorganisatie tot nu toe ongeveer 85 procent van de grootste nabije asteroïden in het vizier gehad, objecten die een doorsnede hebben van één kilometer of meer. Tot op de dag van vandaag is slechts vijftien procent van de asteroïden met een doorsnede van rond de 140 meter in de omgeving van de aarde gecatalogiseerd en minder dan vijf procent van de nabije ruimterotsen met een doorsnede van zo’n vijftig meter zijn tot nu toe gevonden.
Lindley Johnson, manager van het programma dat betrekking heeft op het in kaart brengen van deze zogeheten NEO’s (Near-Earth Objects), zegt dat de ruimtevaartorganisatie voor de komende vijftien jaar op zijn minst één miljard dollar nodig heeft om onze planeet voldoende te beschermen. Maar zowel de regering onder leiding van de huidige president Barack Obama als die van de vorige president George W. Bush hebben geen geld opzij gezet om de zoektocht naar nabije asteroïden te stimuleren. Volgens het rapport moet dat eerst gebeuren voordat onze wereld voldoende beschermd is tegen potentieel gevaarlijke ruimterotsen.
Uhm, waarom investeert alleen de VS hierin?
Ik vind dat alle naties dit moeten bekostigen, of iig moeten delen in de kosten.
Inderdaad, China kan ook wel meebetalen.
Rusland zou werken aan een asteroïde-afweer methode.
Men kan nooit weten of een systeem op tijd klaar is. Naast de ontdekte asteroïdes, zijn er natuurlijk nog de niet ontdekte.
En er is ook nog het risico van binnenuit; het uitbarsten van een supervulkaan. Leven op aarde blijft risicovol.
De tekorten in dit systeem…
Als er al iets de aarde naar de klote gaat helpen dan zullen we het zelf zijn.
Fuck meteorieten, we kunnen Afrika niet eens voeden. (of Afrika zichzelf niet, tis maar hoe je het bekijkt)
En ik stel dezelfde vraag als SeenD, en dat is waarom VS alleen in gaat investeren?
Ok als Rusland ook gaat investeren zijn we nog niet veel verder want concurrentie zal niet bevorderlijk zijn in deze instantie.
Face it, de parasitaire mens zal de oorzaak zijn.
Of we nu nalatig zijn in deze zaak, oorlog of een ecologisch onleefbare situatie op de planeet maken.
Ik denk dat het een kwestie is van wat en wanneer.
Besides, “De uitgaven voor defensie bedroegen in 2003 370,7 miljard dollar” (vs) maar 1 miljard in 2010 is teveel geld voor potentieel gevaar voor alles dat hier op deze planeet is.
Hetzelfde voor de oorlog in Irak.
Ze geven meer geld uit aan oorlog dan aan ontwikkelingshulp.
En laat dit nu net het land zijn dat de wereld domineert.
Onze beschermengel, god bless America.
Als ik die titel zo lees: uhh en de afgelopen (volgens de gelovigen) miljoenen jaren hebben we gewoon geluk gehad?
Earth experiences from one to three impacts large enough to produce a 20 km diameter crater about once every million years on average. This indicates that there should be far more relatively young craters on the planet than have been discovered so far.
Although the Earth’s active surface processes quickly destroy the impact record, about 170 terrestrial impact craters have been identified. These range in diameter from a few tens of meters up to about 300 km, and they range in age from recent times (e.g. the Sikhote-Alin craters in Russia whose creation were witnessed in 1947) to more than two billion years, though most are less than 200 million years old because geological processes tend to obliterate older craters
bron: Wikipedia
Heeft dus niets met ‘geluk’ te maken. Zoals je kunt lezen komt het 1 tot 3 keer per miljoen jaar voor dat een object daadwerkelijk inslaat en een krater veroorzaakt van 20km. Er zijn nu 170 inslag kraters bekent, de rest is verdwenen of is nog niet ontdekt. De kans op een inslag is zo laag omdat de meeste in de atmosfeer verbranden. Het ‘gevaar’ is lang niet zo hoog als men ons wilt doen geloven. Het is eerder een geval van: “we weten nu dat ze er zijn (die near Earth asteroïds), dus moeten we er ook wat aan doen” Je kunt je echter afvragen of de huidige technologie de inslag in de tunguska vallei in 1908 had kunnen tegen houden. We hebben nog nooit geprobeerd om een meteoor daadwerkelijk met een raket te vernietigen.