Een hevige kosmische explosie heeft de grootste uitbarsting van röntgenstraling ontketend die tot op de dag van vandaag in de verre ruimte is gedetecteerd, een signaal dat zo helder was, dat het een ruimtetelescoop tijdelijk verblindde. De onvoorstelbaar krachtige ontploffing, een gamma-uitbarsting welteverstaan, werd ontdekt door NASA’s observatorium Swift. Dergelijke explosies zijn in feite smalle stralen van intense straling die uit worden gestoten op het moment dat sterren als supernova exploderen. Naast gammastraling, komen er bij zo’n uitbarsting ook röntgenstraling en andere vormen van straling, waaronder zichtbaar licht, vrij.
De grote hoeveelheid röntgenstraling, waarvan de golflengten korter zijn dan die van zichtbaar licht, overweldigde de detector van de satelliet in een kort tijdsbestek op het moment dat het licht het observatorium bereikte op 21 juni jongstleden. De uitbarsting was zo krachtig, dat het de software waarmee de door Swift verzamelde gegevens geanalyseerd worden tijdelijk uitschakelde. De hoeveelheid fotonen dat in botsing kwam met het observatorium was van een dusdanige grootte, dat de software ze niet één voor één kon tellen. Het licht kwam maar liefst vijf miljard jaar geleden vrij.
De satelliet werd na een niet al te lange tijd weer ingeschakeld, waarna men alsnog in staat was om de gegevens die tijdens het ‘bombardement’ aan straling verzameld waren op te vangen. De metingen van het observatorium lieten zien dat de uitbarsting ongeveer 143.300 röntgenfotonen per seconde uitstootte in de korte periode waarin de helderheid het hoogst was. Dat is meer dan honderdveertig keer zo helder als de helderste continue bron van röntgenstraling aan de hemel – een neutronenster die iedere seconde tienduizend röntgenfotonen uitstoot.
en dit heeft geen schadelijke invloed gehad op de mensen of andere dieren/ planten?
Hoe weet de aarde ons voor zulke straling te beschermen??
PS welcome back admin 🙂
140 * 10.000 = 143.300 ?
In welk universum?
@Pavre69:
De aarde wordt beschermd door het magnetisch veld dat rond de aarde zit en ver uitstrekt. (± 40.000 km) Het weerkaatst of verspreid de meeste straling. Dat wat niet wordt tegengehouden ontlaadt hoog in de atmosfeer in de vorm van het bekende noorder (of zuider) licht.
@bladerunner
Thx voor je reactie; maar dat is toch een reactie van de atmosfeer op de zonne wind?
Ik bedoel röntgen stralen.. worden die dan ook afgebogen..
En als ja.. wat zou het dan wel niet betekenen als er ooit later eens bemande missies naar Mars komen, Mars heeft geen magnetisch veld meer wat ik begreep.. daar zouden astronauten dus de volle laag krijgen??
Astronauten lopen inderdaad ernstig gevaar om te worden getroffen door straling omdat ze niet meer beschermd zijn door een atmosfeer. Dit betreft echter voornamelijk straling afkomstig van de zon. (b.v.b. tijdens een zonne eruptie) Zowel het magnetisch veld als de atmosfeer worden beïnvloed door straling van de zon en door kosmische straling. Kosmische straling zorgt o.a. voor afbraak van Ozon, zij het minimaal.
Het mag dan misschien zo zijn dat de explosie uit het artikel zeer krachtig en gericht was waardoor de sensors van het Swift observatorium overbelicht raakte, het heeft wel eerst een afstand van 5 miljard lichtjaar afgelegd en was daardoor sterk verzwakt en enigszins verspreidt toen het ons bereikte. Wat Swift namelijk meet is de rest energie van de bundel, vervolgens probeert men de bron te identificeren en komt men tot een afstand van 5 miljard lichtjaar. Uitgaande van zaken zoals intergalactische absorptie door gaswolken e.d. rekent men dan de kracht uit van de oorspronkelijke explosie.
Swift draait op een hoogte van 600 km boven de Aarde en is dus in staat zo’n smalle licht bundel op te vangen en te analyseren, maar zodra die bundel de aardse dampkring bereikt, waaiert hij uit en wordt daardoor onschadelijk.
@bladerunner, thx voor je toelichting 🙂