Op het oostelijk halfrond van onze buurplaneet Mars is in de buurt van de evenaar een raadselachtige geografische depressie te vinden. Orcus Patera, zoals het gebied wordt genoemd, bevindt zich tussen de twee vulkanen Elysium Mons en Olympus Mons en is een krater waarvan de manier waarop het precies ontstaan is een raadsel blijft. Op een nieuwe opname die tot stand is gekomen dankzij de Europese ruimtesonde Mars Express is het gebied nu in zijn volle glorie te aanschouwen.
De krater strekt zich uit over een gebied van 380 bij 140 kilometer en heeft een rand die bijna 1800 meter boven de omliggende vlakten gelegen is. De bodem van de krater bevindt zich 400 tot 600 meter onder het oppervlak van de rode planeet.
Over de manier waarop het gebied gevormd is bestaat nog enige onzekerheid. Naast vulkanisme zijn er nog enkele andere mogelijke oorzaken. Orcus Patera zou een grote en oorspronkelijk ronde inslagkrater kunnen zijn. Daarnaast zou het het resultaat kunnen zijn van erosie in verschillende kraters die in een ver verleden op één lijn lagen. De meest aannemelijke verklaring is echter dat het gebied het levenslicht zag op het moment dat een object onder een zeer kleine hoek in botsing kwam met het Martiaanse oppervlak. De hoek tussen het oppervlak en de ruimterots bedroeg in dat geval minder dan vijf graden.
Het bestaan van tektonische krachten in het gebied blijkt uit de aanwezigheid van talloze riftvallei-achtige structuren die dwars door de krater lopen. De structuren zijn maximaal 2,5 kilometer breed en lopen in de meeste gevallen van oost naar west. Hun bestaan kan echter geen uitsluitsel geven over de manier waarop Orcus Patera is gevormd. Die blijft dan ook voorlopig nog een raadsel.
Van links naar Rechts Vier of Meer Groter Wordende Brokken.
Inslag ietsje schuin Van af Kleinste Brok.