Er stroomt al ruim 3,8 miljard jaar vloeibaar water op de aarde, sinds vlak na het ontstaan van onze planeet. Het bewijs hiervoor komt van gesteente dat dateert uit de jaren waarin water zich over het aardoppervlak verspreidde. Paleontologen en geologen zitten echter met de handen in het haar, aangezien de zon destijds ongeveer dertig procent zwakker was dan vandaag de dag en zodoende niet genoeg warmte af zou hebben gegeven om het water op onze planeet vloeibaar te houden. Deze paradox houdt wetenschappers al sinds de zeventiger jaren bezig en een oplossing lijkt nog lang niet in zicht. (meer…)
Op het oppervlak van de zon heeft gisteren een enorme uitbarsting plaatsgevonden. Het ‘mega-filament’ van zonnemagnetisme kwam, zoals verwacht, gisteravond in uitbarsting, hetgeen tot gevolg had dat een naar schatting 700.000 kilometer lange protuberans de ruimte in werd geslingerd. Het Solar Dynamics Observatory, een zonneobservatorium dat onze ster voortdurend in de gaten houdt, wist bijzondere opnamen van de eruptie te maken. (meer…)
Het universum is groot. Héél groot. Het is dan ook onmogelijk om een antwoord te geven op de vraag wat de grootste ster is die tot op de dag van vandaag het levenslicht heeft gezien. Dus laten we de vraag verfijnen: wat is de grootste ster waar men tot op heden op is gestuit? (meer…)
De zon betreedt op dit moment langzaam maar zeker de actieve periode van haar elfjarige zonnecyclus na maanden geen noemenswaardig teken van activiteit vertoond te hebben. Als gevolg daarvan was er afgelopen woensdag een indrukwekkende zonnevlam zichtbaar op het oppervlak van onze ster. Bij de uitbarsting kwam een C3-klasse zonnevlam vrij, die overigens niet op onze planeet gericht was. (meer…)
Er is een bijzondere gebeurtenis gaande in de atmosfeer van onze planeet. Hoog boven het oppervlak van de aarde, waar de dampkring overloopt in de ruimte, is een ijle laag…
Een groot aantal van de meest bekende kometen, met inbegrip van Halley, Hale-Bopp en, meest recentelijk, McNaught hebben het levenslicht in een baan rond andere sterren gezien, zo suggereert een…
Hetgeen dat je hieronder ziet is één van de eerste opnamen van het Solar Dynamics Observatory (SDO), wiens camera de meest gedetailleerde beelden van onze ster tot op heden heeft…
De analyse van nieuwe gegevens over de bewegingssnelheid van sterren heeft uitgewezen dat er een kans van 86 procent bestaat dat de oranje dwergster Gliese 710 binnen een tijdsbestek van…
Is het een vliegtuig, een UFO of toch een heldere ster? Geen van allen. Het is onze zusterplaneet Venus die de komende tijd de dominante rol van gasreus Jupiter aan…
De lage zonneactiviteit in de laatste jaren heeft tot een sterke afkoeling van de buitenste laag van de atmosfeer van onze planeet geleid, zo blijkt uit nieuwe observaties. De gegevens, die afkomstig zijn van de TIMED-missie, laten zien dat de thermosfeer, welke honderd kilometer boven het aardoppervlak gelegen is, sterk op de effecten die de elfjarige zonnecyclus met zich mee brengt heeft gereageerd. De resultaten kunnen nieuw licht schijnen op het zwellen en krimpen van de aardse damprking – een verschijnsel dat invloed heeft op de banen van satellieten en ruimteafval – en kunnen bovendien van waarde zijn bij het op de proef stellen van de voorspellingen dat de door mensen uitgestote koolstofdioxide de thermosfeer af zou doen koelen. (meer…)
Op het oppervlak van onze ster is sinds lange tijd weer een betrekkelijk grote groep zonnevlekken verschenen. Zonnevlek 1035, het nummer waaronder de groep is gecatalogiseerd, is nu zeven keer zo breed als onze planeet en dat gegeven maakt het een makkelijke prooi voor degenen met een telescoop en een veilig filter. Door te kijken wat de magnetische polariteit van de vlek is heeft men kunnen bepalen dat de groep deel uitmaakt van de nieuwste zonnecyclus, nummer 24 welteverstaan. De vlek is het eerste grote exemplaar dat is verschenen op het zonneoppervlak nadat de vorige zonnecyclus in een diep minimum verkeerde. Of de verschijning een voorbode is voor het ontstaan van meer grote zonnevlekkengroepen in de komende maanden moet nog blijken. (meer…)
Het is algemeen bekend dat het zonnestelsel omgeven wordt door een grote bubbel van magnetisme, die ook wel de heliosfeer wordt genoemd. De bubbel strekt zich uit van de zon tot ver buiten de baan van dwergplaneet Pluto en vormt een bescherming tegen kosmische straling en interstellaire wolken die voortdurend ons planetenstelsel binnen proberen te dringen. Hoewel de heliosfeer enorm is en deze letterlijk de gehele hemel vult, straalt het geen licht uit en om die reden heeft niemand de bubbel tot op heden gezien. Dankzij de ruimtesonde IBEX behoort dat gegeven nu echter tot de verleden tijd. (meer…)
Een komeet die onlangs verscheen na een uitbarsting die de grootste is die ooit waargenomen is door astronomen spuwde bij deze gebeurtenis een groot aantal minikometen uit. Dat blijkt uit een studie die uitgevoerd is door een team van onderzoekers dat komeet 17P/Holmes vanaf 2007 bestudeerde, nadat bekend was geworden dat de helderheid van het 3,6 kilometer brede object in een tijdsbestek van minder dan een dag toegenomen was met een miljoen keer. Onderzoeker Rachel Stevenson en haar collega’s van de Universiteit van Californië stuitten op dat moment op verschillende fragmenten die zich van de kern van de komeet verwijderden en namen de ijsklomp in de weken die volgden onder de loep met een telescoop op Hawaï. (meer…)
Onze ster bevindt zich in het diepste zonneminimum in bijna een eeuw tijd. Er gaan weken en soms hele maanden voorbij zonder dat er zelfs een kleine zonnevlek zichtbaar is op haar oppervlak. Deze stilte houdt al ruim twee jaar aan, hetgeen ervoor zorgt dat onderzoekers zich af beginnen te vragen of zonnevlekken langzaam aan het verdwijnen zijn. Hoewel sommigen van hen skeptisch staan tegenover die uitspraak bestaat er wel degelijk bewijs voor het feit dat de ‘koude’ gebieden op het zonneoppervlak voorlopig niet meer terug zullen keren. Het magnetisme van de vlekken blijkt namelijk sterk af te nemen en zou over enkele jaren te zwak zijn om zonnevlekken te doen ontstaan. (meer…)
Subtiele verbindingen tussen de elfjarige zonnecyclus, de stratosfeer en de tropische Pacifische Oceaan zorgen er samen voor dat er periodieke weerpatronen ontstaan die invloed uitoefenen op de gehele aardbol, zo blijkt uit een onderzoek dat deze week verschijnt in het wetenschappelijke vakblad Science. De studie kan mogelijk van pas komen bij het voorspellen van de intensiteit van bepaalde klimaatfenomenen, zoals de Indiaanse moesson en de tropische Pacifische regenval, zelfs enkele jaren van tevoren. Volgens de onderzoekers hebben zij een grote stap voorwaarts weten te zetten in het in kaart brengen van welke mechanismen de variabiliteit van de zonneactiviteit en ons weer en klimaat verbinden. (meer…)
Men neemt al een lange tijd aan dat zowel onze moederplaneet Aarde als onze ster zeer geschikt waren voor het ontstaan van het leven en zeer geschikt zijn voor het voortbestaan van het leven. Maar door langdurig onderzoek over het verleden van onze ster en planeet komen we langzaamaan tot de conclusie dat deze eigenlijk niet zo optimaal waren als eerder aangenomen werd, integendeel zelf. Men kwam tot deze conclusie na een onderzoek van de magnetische uitstraling van onze ster, hieruit blijkt namelijk dat de activiteit van onze ster in feite zeer schadelijk is voor het ontstaan en de ontwikkeling van nieuwe levensvormen. (meer…)
Al vele duizenden jaren probeert men de afstand tussen onze wereld en het ‘vuur aan de hemel’ te berekenen. De sterrenkundige Aristarchos was de eerste die een lange tijd geleden…
De nieuwe cyclus waar de zon zich op dit moment in bevindt, die naar alle waarschijnlijkheid in december van het afgelopen jaar van start is gegaan, wordt de zwakste zonnecyclus sinds 1928. Dat is de bijna unanieme voorspelling van een team van internationale vakkundigen, waarvan sommigen denken dat onze ster de komende tijd juist actiever zal zijn dan normaal het geval is. Maar zelfs in een minder actieve periode kan de zon nog steeds verantwoordelijk zijn voor magnetische stormen die elektriciteitsnetwerken en satellieten in de moeilijkheden zouden kunnen brengen. (meer…)