Verborgen in de grote hoeveelheid gegevens van de Kepler-telescoop bevindt zich een planetair systeem dat bestaat uit twee planeten die in dezelfde baan om hun moederster draaien. Mocht de ontdekking worden bevestigd, dan zou de vondst de theorie dat de aarde haar baan ooit met een hemellichaam ter grootte van buurplaneet Mars deelde ondersteunen. De botsing tussen onze planeet en het object, dat al eerder omgedoopt werd tot Theia, had mogelijk het ontstaan van de maan tot gevolg. (meer…)
Op een afstand van ongeveer 550 lichtjaar van de aarde nadert een ster zoals onze zon de dood met rasse schreden. Chi Cygni is opgezwollen tot een rode reuzenster en diens grootte is nu zodanig, dat de ster iedere planeet tot Mars zou ‘opslokken’ in ons eigen zonnestelsel. Bovendien begint het object samen te trekken en uit te dijen, net als een kloppend hart. Recent gemaakte opnamen van het oppervlak van deze verafgelegen ster laten de gevolgen van deze kloppende bewegingen nu in ongekend detail zien en schijnen nieuw licht op het lot dat de zon over vijf miljard te wachten staan, wanneer deze zich in de laatste levensfase bevindt. (meer…)
Twee nabijgelegen sterren blijken vergezeld te worden door zogeheten superaardes – rotsachtige planeten die groter zijn dan de aarde, maar kleiner zijn dan ijsgiganten zoals Uranus en Neptunus. In tegenstelling tot eerder ontdekte sterren met planeten van zulke afmetingen vertonen beide moedersterren in dit geval overeenkomsten met de zon, hetgeen suggereert dat planeten met een kleine massa vaak rond nabije sterren te vinden zouden zijn. Het tweetal werd ontdekt na uitgebreide analyse van gegevens die gedurende enkele jaren werden verzameld tijdens observaties die uitgevoerd werden met telescopen van het Keck Observatory op Hawaï en de Anglo-Australian Telescope in Australië. (meer…)
Denkbeeldige science fiction en space art beelden veelvuldig het aanzicht van twee sterren die op het punt staan om achter de horizon van een buitenaardse wereld te verdwijnen uit. Men heeft dan wel weten te constateren dat planeten in dergelijke binaire sterrensystemen ook daadwerkelijk zouden kunnen bestaan door in resonanties te draaien, maar dat geldt alleen voor volwaardige planeten. De vraag is of er ook een zogeheten accretieschijf, een schijf van stof en gas waar planeten uit geboren, kan ontstaan bij een dubbelstersysteem. Een team van onderzoekers denkt nu een antwoord op die vraag te hebben gevonden. (meer…)
De plek waar de kans om intelligent leven te vinden in ons melkwegstelsel het grootst is, is bij sterren die veel overeenkomsten vertonen met onze zon, zo blijkt uit een nieuwe studie. Volgens onderzoekers moet de aandacht in de zoektocht naar andere beschavingen gericht worden op sterren die ongeveer even massief zijn als de onze en een oppervlaktetemperatuur van tussen de 5040 en 5700 graden Celsius hebben. Dat zonachtige sterren goede kandidaten zijn in de jacht op werelden met (intelligente) levensvormen klinkt misschien niet verrassend, maar het is niet hetgeen dat men altijd veronderstelde. Dat kwam mede door het feit dat de aarde zich niet bij een ster met een lage massa in onze Melkweg, die het meest voor zouden komen, bevindt.
Zonachtige sterren zijn in de minderheid in ons stelsel – circa 93 procent van de sterren zijn minder massief, minder helder en koeler dan de zon. Hoewel de meeste sterren om ons heen tussen eentiende en de helft van de massa van ons vuur aan de hemel bezitten, zijn Daniel Whitmire en zijn collega John Matese van de Universiteit van Louisiana tot de conclusie gekomen dat de kans het grootst dat buitenaardse levensvormen zich bij deze minderheid schuilhouden. Rond massievere sterren zouden eerder planeten in de zogeheten bewoonbare zone draaien dan bij de gemiddelde ster in het melkwegstelsel. Hoe groter en massiever de moederster is, des te groter is de kans dat het de metgezel is van bewoonbare planeten, zo verklaart het tweetal. (meer…)