Het bestaan van zwarte gaten, voor het eerst voorspeld in de alom bekende algemene relativiteitstheorie van Albert Einstein, wordt inmiddels ondersteund door tientallen jaren aan observaties, metingen en experimenten. Het is tot op heden echter niet mogelijk geweest om één van deze maalstromen, wiens overweldigende aantrekkingskracht zelfs de ruimtetijd kan beïnvloeden, direct waar te nemen en in beeld te brengen. Een groep onderzoekers wil hier nu verandering in gaan brengen en gaat binnen afzienbare tijd met meer dan vijftig radiotelescopen wereldwijd de uitdaging aan. (meer…)
Voor het eerst zijn wetenschappers in staat geweest om materie die opgeslokt wordt door supermassieve zwarte gaten te observeren. Een team van onderzoekers van de Universiteit van Melbourne dat onder…
Kan ons heelal zich in het inwendige van een wormgat dat zelf deel uitmaakt van een zwart gat dat binnen een veel groter universum ligt bevinden? Een dergelijk scenario waarin…
Zwarte gaten zenden zogeheten Hawkingstraling uit, hetgeen ervoor zorgt dat zij energie en derhalve massa verliezen. De hoeveelheid straling die grote exemplaren uitzenden is minuscuul, maar zeer kleine zwarte gaten zijn in staat om hun massa in een kort tijdsbestek in een grote hoeveelheid energie om te zetten. Wat zou er gebeuren als men doelbewust een dergelijk zwart gat zou kunnen creëren? Volgens onderzoekers Lois Crane en Shawn Westmoreland van de Staatsuniversiteit van Kansas zouden deze objecten in dat geval de ultieme energiebron en aandrijving voor ruimtevaartuigen kunnen vormen.
Het tweetal heeft uitgezocht hoe men een klein zwart gat zou kunnen creëren en op welke manier de hieruit verkregen energie gebruikt zou kunnen worden om een ruimteschip aan te drijven. De onderzoekers ontdekten dat er een klein aantal zwarte gaten is dat klein genoeg is om kunstmatig gecreëerd te worden en enorme hoeveelheden energie te produceren, maar nog groot genoeg zijn om niet onmiddellijk in talloze deeltjes te ‘verdampen’. Het ideale zwart gat blijkt een massa van ongeveer een miljoen metrische ton en een grootte van ongeveer één-duizendste van die van een proton te hebben. (meer…)
Onderzoeker Tomotsugu Goto en zijn collega’s van de Universiteit van Hawaï hebben een reusachtig sterrenstelsel ontdekt dat het meest verafgelegen zwarte gat waar men tot op de dag van vandaag op is gestuit bevat. Het stelsel in kwestie, welke ruwweg 12,8 miljard lichtjaar van onze planeet verwijderd is, is qua omvang ongeveer even groot als ons melkwegstelsel en herbergt een supermassief zwart gat dat op zijn minst een miljard keer zoveel materie bevat als de zon. Het heeft het team verbaasd dat het stelsel zo groot is en het zwarte gat zo massief zijn, aangezien deze in een relatief korte periode na de oerknal gevormd moeten zijn. (meer…)
Iedereen kent de verhalen wel, elke 3600 jaar dringt de planeet Nibiru ons zonnestelsel binnen, een baan volgend tussen Jupiter en Mars door, alvorens deze weer het zonnestelsel verlaat. Volgens vele ‘believers ‘ is deze passage de oorzaak van talloze aardbevingen, vloedgolven, vulkanische uitbarstingen, stormen, meteorietinslagen, voedseltekorten en ziekten. Naar verluidt voorspelden de Sumeriërs een terugkomst van de planeet Nibiru in het jaar 2012, en zou dit een radicale verandering meebrengen voor het leven op aarde. Dit zou allemaal gebeuren binnen een tijdsspanne van 5 jaar,beginnende in 2008. (meer…)
Het meest massieve zwarte gat dat men tot op de dag van vandaag heeft gewogen bevindt zich in het hart van het relatief nabijgelegen sterrenstelsel M87. Het supermassieve object blijkt met een massa die ruim 6,4 miljard keer zo groot is als die van de zon twee tot drie keer zo zwaar te zijn dan eerder werd verondersteld, zo heeft een nieuw model aangetoond. De recente meting suggereert dat andere zwarte gaten in nabije grote stelsels mogelijk ook massiever zijn uit eerder verkregen resultaten is gebleven en het kan sterrenkundigen tevens de helpende hand bieden in de zoektocht naar een oplossing voor het raadsel over de ontwikkeling van de soortgenoten van ons melkwegstelsel. (meer…)
Het observatorium Chandra, dat ontworpen is om röntgenstraling van objecten in het universum op te vangen, heeft een kosmisch ‘spook’ gevonden bij een verafgelegen supermassief zwart gat. Het is de eerste keer dat men een dergelijke hoogenergetische verschijning in beeld heeft gebracht en de veronderstelling bestaat dat het object het bewijs is van een immense uitbarsting die veroorzaakt is door een zwart gat. De vondst verschaft astronomen de mogelijkheid om meer te weten te komen over fenomenen die dateren uit de periode waarin het universum nog betrekkelijk jong was. Het röntgenspook, dat zo genoemd wordt omdat een grote hoeveelheid röntgenstraling waarschijnlijk het enige overblijfsel van de explosie is, verscheen op één van de meest gedetailleerde röntgenopnamen die de missie tot nu toe heeft opgeleverd. (meer…)
In 1971 suggereerde fysicus Stephen Hawking dat er sprake zou kunnen zijn van het feit dat miljoenen zwarte gaten zich om ons heen bevinden, die gecreëerd werden door de Big Bang. Het geweld van de snelle expansie na het ontstaan van het heelal zou de allereerste materie zo samengeperst kunnen hebben dat deze minuscule zwarte gaten zich vormden. Twee onderzoekers in Californië gaan nog verder: zij beweren dat deze zwarte gaten de allerkleinste bouwstenen van materie zouden zijn en zij de structuur van het heelal vormen. Zwarte gaten zijn momenteel gekend als regio’s in de ruimte waar de zwaartekracht zo sterk is dat zelfs licht niet kan ontsnappen. Observationeel is er geen bewijs van dergelijke miniscule zwarte gaten, maar theoretisch zijn deze zeker en vast mogelijk. (meer…)
Het klinkt als de plot van een sci-fi film: immens grote zwarte gaten zwerven met een hoge snelheid doorheen ons melkwegstelsel en slikken alles dat ook maar wat te dichtbij komt op. In feite wijzen de nieuwe berekeningen die zijn gedaan door Ryan O’Leary en Avi Loeb erop dat wellicht honderden massieve zwarte gaten, overblijfselen van het vroege heelal, rondzwerven in ons sterrenstelsel. Voordat er paniek ontstaat: de aarde is veilig, want het dichtstbijzijnde zwart gat bevindt zich op enkele duizenden lichtjaren afstand. (meer…)